كليدواژه :
جوهر , اسپينوزا , خدا , جهان , صفت
چكيده فارسي :
مبناي آراي فلسفي اسپينوزا جوهر يگانه است. تبيين موجودات متكثر تنها با مراجعه به‌جوهر نامتناهي، كه اسپينوزا آن را «خداوند يا طبيعت» ناميده است، ممكن مي‌گردد. به‌عقيده اسپينوزا اشياء متناهي ضرورتاً ناشي ازجوهر نامتناهي‌اند. كلّ عالمِ غيرخدا ازنظر اسپينوزا، حالت نام دارد كه با‌ضرورت ازلي از ذات جوهر يگانه به‌وجود آمده است. اسپينوزا با‌تحليل جوهر به‌اين نتيجه مي‌رسد كه فقط يك جوهر وجود دارد كه نامتناهي به‌لحاظ صفت و ازلي است. به‌باور وي، جوهر نامتناهي الهي، تقسيم ناپذيرو يگانه است؛ هر‌چيزي كه هست در خدا هست؛ ممكن نيست جز خدا جوهري موجود باشد و يا به‌تصور آيد. در اين مقاله به روش تحليل محتوايي، اثبات مي‌شود كه در‌نظر اسپينوزا، خدا، انسان و جهان مادي، همه اجزاء يك جوهرند و هرچيز، چه مادي، چه معنوي، بُعد يا امتداد خداوند است و جوهر يا خداوند وجودي است نامتناهي و بايد ذات او شامل همه موجودات و همه واقعيات باشد. اين در عصر مسيحيت، ناب‌ترين نوع وحدت وجودي است كه اسپينوزا آن را اظهار مي‌كند. وي در اين حد توقف نكرد، بلكه پا را بسي فراتر نهاده، و با نفي غايت ، اراده و عقل از خدا مفهوم يا معناي سنتي خدا در تفكر مسيحي را كنار گذاشت. همچنين راه حل اسپينوزا، براي اين مشكل كه همه‌تواني و همه‌داني خدا چگونه با آزادي انسان سازگار است، حتي به‌روش خود وي هم رضايت‌بخش نيست.
چكيده لاتين :
The basis of Spinoza''s philosophical views is the single substance. Explanation of multiple beings is possible only by referring to the infinite substance, which Spinoza called "God or nature." According to Spinoza, finite objects are necessarily the result of infinite substance, and the whole of the non-divine universe is called the state, which is created by the eternal necessity of the substance of the single substance. By analyzing the substance, Spinoza concludes that there is only one substance that is infinite in terms of adjective and primordial. According to him, the infinite divine substance is indivisible and unique; everything that exists is in God; There can be no substance other than God or imagined. In this paper, content analysis proves that in Spinoza''s view, God, man, and the material world are all components of a substance, and that everything, material or spiritual, is the dimension or extension of God, and that the substance or God is infinite exist and His substance must include all beings and all realities. This is the worst kind of unity of existence in the Christian age that Spinoza states. He did not stop there but went a step further and by denying the end, the ultimate goal, will, and intellect of God to abandon the traditional concept or meaning of God in Christian thought. Spinoza''s solution to the problem of how God''s omnipotence and omniscience are compatible with human freedom is also unsatisfactory, even in his own way.
