اثربخشي طرحواره درماني بر سرخوردگي زناشويي زنان متأهل

مهم ترين عامل تحكيم و ثبات يا تزلزل و فروپاشي خانواده، چگونگي رابطه ها و داد و ستد عاطفي ميان اعضاي خانواده، به ويژه زن و شوهرهاست كه تحت تاثير باورهايي كه در طول زندگي به خصوص دوران كودكي كسب كرده اند. لذا اين پژوهش با هدف تبيين ميزان تاثير طرحواره درماني بر سرخوردگي زناشويي زنان متاهل انجام شده است. اين پژوهش از نوع نيمه ازمايشي(پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل) و جامعه آماري شامل كليه زناني است كه در سال 1395 به مراكز مشاوره مراجعه كرده كه از اين افراد تعداد 40 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (20 نفر) و كنترل(20 نفر) قرار داده شدند. بر روي دو گروه ازمون سرخوردگي زناشويي(كايزر، 1993) به عنوان پيش آزمون اجرا شد و سپس بر روي گروه آزمايش بسته آموزشي طرحواره درماني در 8 جلسه 90 دقيقه اي اجرا گرديد و دوباره از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. يافته هاي به دست آمده نشان داد كه تحليل كواريانس يكراهه پس آزمون گروه طرحواره درماني در متغير وابسته سرخوردگي زناشويي معنادار مي باشد. به طور كلي نتايج پژوهش بيانگر اينست كه اموزش رويكرد طرحواره درماني باعث كاهش سرخوردگي زناشويي زنان شده است.