چكيده فارسي :
ايمني رواني زيرساخت حياتي عملكرد فردي، سازماني و ملي هر كشوري است، زيرا مديران فاقد ايمني رواني، محرك‌هاي لازم و كافي براي براي تلاش و فعاليت خود بر ريل حركت تعالي عملكردي خود در اختيار نخواهند داشت. واقعيت آن است كه سازمان صحنه حسادت‌ها، دوستي و بغض‌ها، دوستي و دشمني و بازي قدرت افراد و گروه‌ها در سازمان است و در اين صحنه نبرد براي بقاء، فراهم كردن شرايط و موقعيت براي افرادي كه احساس ايمني رواني كنند، حايز اهميت است. از اين رو ايمني رواني به مفهوم احساس مصونيت ذهني، عاطفي و رفتاري داشتن از سوي ديگران و انجام وظايف و ارائه نظرات و ديدگاه‌ها بدون ترس و نگراني نسبت به از دست دادن موقعيت و شهرت خود در سازمان تعريف مي‌شود. در مطالعات متعددي بر اثرگذاري ايمني رواني افراد در متغيرهاي فردي، سازماني و ملي تأكيد كرده شده است ولي پژوهشي تجربي كيفي در باب فرايند شكل‌گيري پديده ايمني رواني مديران، به‌خصوص در صنايع دولتي ايران انجام نشده است. پژوهش حاضر با اختيار كردن رويكرد گليزر در راهبرد نظريه داده‌بنياد تلاش كرده است تا فرايند رخداد ايمني رواني مديران را تئوريزه كند. نتيجه الگو نشان مي‌دهد كه سبك رهبري بالادست، نوع رابطه هم رده‌ها و زيردستان، جو اقتصادي، اجتماعي و سياسي جامعه و اتمسفر سازماني و نيز سرمايه رواني فرد روي حس ايمني رواني مدير مؤثر است.
چكيده لاتين :
Psychological safety is a critical base for individual, organizational and national performance, since managers who feel psychologically unsafe, do not have essential motives for productivity and excellence. It is reality of organizations that there are stage of jealousy, spitefulness, enmity, power games of peoples and groups. In these situations, it is important to bring about psychological safety for people in organization. Psychological safety means to feel safety in mind, emotion and behavior from side of other peoples and present personal opinions and do the jobs, without any anxiety and fear in organization. Many studies emphasis on effects of individual psychological safety based on personal, organizational and national variables, but there is not a quantitative and experimental research on formation of psychological safety in managers, especially among Iranian governmental industries. This research has taken Glaserchr('39')s approach in GT to theorize process of forming psychological safety in Iranian governmental industries. Results of this research show that organizational factors, superiorchr('39')s leadership style, relationships between peers and subordinates and their competencies, eco-social climate of society, organizational atmosphere and psychological capital of everyone affect individual psychological safety. It can enforces job engagement, job satisfaction in managers and reduces stress and anxiety and willingness to expatriation in them.
