بررسي ارتباط سرمايه اجتماعي با مشخصات جمعيت شناختي سالمندان مراجعه‫ كننده به سراهاي محله شهر تهران

Investigating the Relationship between Social Capital and Demographic Characteristics of the Elderly Referred to Tehran Neighborhoods

زمينه و هدف: سالمندي دوره‌اي از زندگي است كه به علت محروميت از فعاليت‌هاي اجتماعي، نحوه زندگي و ميزان رضايت از زندگي افراد تحت تاثير قرار مي‌گيرد. سرمايه اجتماعي نقش كليدي در ابعاد اجتماعي، اقتصادي و سلامتي افراد دارد. از اين رو اين مطالعه به بررسي ارتباط سرمايه اجتماعي با مشخصات جمعيت شناختي سالمندان مراجعه كننده به سراهاي محله شهر تهران در سال 1397 پرداخت. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- مقطعي بود. افراد سالمند 60 سال به بالاي مراجعه كننده به سراهاي محله شهر تهران با روش نمونه گيري چند مرحله‌اي انتخاب گرديدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي و پرسشنامه سرمايه اجتماعي اونيكس بود. داده‌ها با نرم افزار SPSS-21 و با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل گرديد. سطح معناداري آزمون5 0/0≤ pدر نظر گرفته شد. يافتهها: ميانگين نمره سرمايه اجتماعي سالمندان مراجعه كننده برابر 14/89±80/05 بود، اگرچه نمره سرمايه اجتماعي زنان بيش از مردان بود. بين شاخص‌هاي عددي سرمايه اجتماعي با جنس رابطه معنادار آماري ديده نشد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه درصد قابل توجهي از سالمندان مورد مطالعه داراي سرمايه اجتماعي در سطح مطلوب مي‌باشند. لذا از نتايج حاصل از اين پژوهش مي‌توان در راستاي به كارگيري جنبه‌هاي مثبت «سرمايه اجتماعي» در ارتقاء سلامت سالمندان مراجعه كننده به سراهاي محله و تحقق مفهوم «سالمندي سالم و فعال» بهره گرفت.

Introduction & objectives: Aging is a period of life that is affected by the deprivation of social activities, lifestyle, and life satisfaction. Social capital plays a key role in the social, economic and health dimensions of individuals. Therefore, this study examines the relationship between social capital and demographic characteristics of the elderly who referred to the houses in the neighborhoods of Tehran in 2018. Methods: The present study is a cross-sectional, descriptive study. Elderly people aged 60 years and older referring to the neighborhoods of Tehran were selected by a multi-stage sampling method. Data collection tools included the Demographic Information Questionnaire and the Onyx Social Capital Questionnaire. Data were analyzed using spss-21 software and both descriptive and inferential statistics. The significance level of the test was considered p≤0. 05. Results: The mean score of the elderlychr('39')s social capital was 80/15 ± 14.89. Although the score of womenchr('39')s social capital (81.86) was higher than men. There was no significant statistical relationship between the numerical indicators of social capital and gender. Conclusion: The results of the study showed that a significant percentage of the elderly have the desired social capital. Therefore, the results of this study can be used to promote the health of the elderly referring to the neighborhood houses with respect to positive aspects of "social capital" and realize of the concept of "healthy and active aging.