بار بيماري اختلالات رواني: مطالعه كشورهاي منطقه خاورميانه طي دوره 2017 – 2000

زمينه: اختلالات رواني به عنوان بارزترين چالش حال حاضر سلامت جهاني، نگراني‌هاي بسياري را براي نظام‌هاي سلامت، متخصصين و سياستگذاران حوزه سلامت به وجود آورده و عامل اصلي رشد عوارض و ناتواني‌هاي ناشي از عدم سلامت در جهان به شمار مي‌رود. مطالعه حاضر با هدف توصيف وضعيت بار بيماري اختلالات رواني در كشورهاي خاورميانه، طي دوره مطالعاتي سال 2000 تا 2017 طراحي و انجام شد. روش كار: مطالعه توصيفي-مقطعي حاضر بر اساس آخرين داده هاي منتشر شده و در دسترس(تا سال 2017 ميلادي) توسط پايگاه اطلاعاتي Global Burden Disease) GBD)، براي اختلالات رواني در سال 1398 هجري شمسي انجام شد. جامعه مورد بررسي كشورهاي منطقه خاورميانه بودند. در مطالعه حاضر اختلالات رواني شامل: اسكيزوفرنيا، افسردگي، اختلال دو قطبي، اختلال اضطرابي، اختلال خوردن، اوتيسم، اختلال نقص توجه بيش فعالي(ADHD)، اختلال رفتاري و اختلال ناتواني ذهني مورد بررسي قرار گرفتند. از شاخص (DALY (Disability-Adjusted Life Years به عنوان معيار بار كل بيماري استفاده شد. اطلاعات درج شده در پايگاه GBD بر اساس دريافت داده هايي است كه كشورهاي ذيربط برآورد كرده اند و به دليل محدوديت‌هاي اقتصادي و توسعه بهداشتي، برخي از كشورها در رابطه با ثبت داده ها مبتني بر شواهد پژوهشي عملكرد ضعيفي داشته اند. يافته‌ها: اختلالات رواني، 9/4 درصد از دالي هاي ثبت شده براي كل بار بيماريها در جهان را به خود اختصاص داده كه از اين نظر در جهان، رتبه ششم را دارد؛ اين ميزان براي منطقه خاورميانه 2/6 درصد(رتبه هفتم) بوده است. دو اختلال افسردگي(35%) و اختلال اضطرابي(25%) بيشترين ميزان بار بيماري اختلالات رواني را داشته اند. براساس اطلاعات ثبت شده در پايگاه اطلاعاتي GBD، اختلالات رواني در كشورهاي ايران، بحرين و قطر بيشترين و در كشورهاي مصر، عراق و يمن كمترين ميزان بار بيماري را به خود اختصاص داده‌اند. همچنين بار بيماري اختلال افسردگي و اختلال اضطرابي به طور مشخص در تمام كشورها در بين زنان بيشتر از مردان بود. گروه سني 49-15 سال بالاترين ميزان DALY اختلالات رواني را به خود اختصاص داده بودند. نتيجه گيري: نتيجه مطالعه حاضر نشان مي‌دهد كه اختلالات رواني در منطقه خاورميانه از بار بيماري بالايي نسبت به ميزان جهاني برخوردار مي باشد. همچنين در كشورهاي منطقه خاورميانه به دلايل موانع فرهنگي و ساير محدوديتها، زنان نسبت به مردان بيشتر در معرض اختلالات رواني قرار داشتند. پيشنهاد ميشود سياستگذاران كشورهاي مورد مطالعه از جمله ايران جهت كنترل و كاهش شيوع اختلالات رواني، اقدامات عملي در زمينه بهداشت روان را در اولويتهاي سياستي خود قرار دهند.

This Article has no English Abstract