شماره ركورد :
1179112
عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد و عسل آويشن بر گلوكز و نيمرخ‌هاي چربي موش‌هاي نر ديابتي نوع دو
پديد آورندگان :
مزرعه خطيري، مرضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران , ارشدي، سجاد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران , بنايي فر، عبدالعلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران , عابد نطنزي، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه تخصصي تربيت بدني و علوم ورزشي، تهران
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
22
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
35
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
تمرين تناوبي , عسل آويشن , نيمرخ هاي چربي , گلوكز
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف پژوهش تأثير تعاملي تمرين تناوبي و عصاره عسل آويشن بر گلوكز و نيمرخ‌هاي چربي موش‌هاي نر ديابتي نوع دو بود. مواد و روش‌ها: جامعه آماري پژوهش حاضر را موش‌هاي صحرايي نر تشكيل مي‌دادند. پس از20 هفته تغذيه با رژيم پرچرب با تزريق درون صفاقي 25 ميلي‌گرم STZ به ازاي كيلوگرم وزن موش‌ها ديابتي شدند. موش‌هايي كه گلوكز ناشتاي آنها بين150 تا 400 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر بود ديابتي نوع دوم در نظر گرفته شد. موش‌ها در 4 گروه كنترل ديابتي 6 سر، تمرين تناوبي 8، عسل آويشن6، تمرين تناوبي و عسل آويشن 8 سرگروه‌بندي و پروتكل تمريني و گاواژ عسل روي آنها اجرا شد. هشت هفته تمرين هوازي، پنج جلسه در هفته با تناوب شديد 2 دقيقه‌اي 80 تا 90 درصد vo2max و تناوب استراحت يك دقيقه‌اي با 50 تا 56 درصد vo2max اجرا شد. عسل آويشن به‌صورت گاواژ به ميزان 3 گرم بر كيلوگرم 5 روز در هفته داده شد. سپس موش‌ها توسط اتر بي‌هوش و قرباني شدند. نيمرخ‌هاي چربي و گلوكز با استفاده از اتوآناليزر اندازه‌گيري شد. تحليل آماري با استفاده نرم‌افزار SPSS و آزمون تحليل واريانس دو عاملي و تعيين اندازه اثر و تعقيبي توكي انجام شد. نتايج: يافته‌هاي پژوهش نشان داد نيمرخ چربي LDL,TG,CHOL در گروه تمرين تناوبي و عسل آويشن نسبت‌به كنترل ديابتي كاهش داشته است كه در مورد TG گروه تمرين معني‌دار بود (0/01=P). همچنين HDL در گروه تمرين تناوبي و عسل آويشن و تعاملي تمرين تناوبي عسل آويشن نسبت‌به كنترل افزايش غيرمعني‌داري داشته است. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين مطالعه نتيجه گرفته شد تأثير تعاملي تمرين تناوبي شديد و مصرف عسل آويشن بر بهبود گلوكز و نيمرخ‌هاي چربي مؤثر بوده است
چكيده لاتين :
Introduction: The aim of this study was to investigate the interactive effect high interval exercise training and thyme honey extract on glucose and lipide profile of type 2 diabetic male rats. Methods: The statistical population of the present study consisted of male rats.After 20 weeks of dieting with a high-fat diet and then intraperitoneally injected with a low dose of 25 mg of STZ per kilogram of weight. rats with fasting glucose between 150 and 400 mg / dL were considered type 2 diabetic rat.Diabetic rats divided In 4 groups of diabetic control (6 heads), HIIT (8), thyme honey (6), HIIT and thyme honey (8 heads), HIITand HIIT- thyme honey were performed Eight-week aerobic exercise program, five sessions per week in the 2-minute HIIT with 80 to 90 % Vo2max and a one-minute break with 50 to 56% vo2max. Thyme honey Gavage was administered orally with a 3 g / g 5 days a week during the protocol. At the end of the training period, the rats were anesthetized by Ether and sacrificed. Glucose and lipide profiles were measured using the autoanalyzer. Statistical analysis was performed using SPSS22 software and two-factor analysis of variance and effect size and Bonferoni post Hock test for determination to compare the effect of independent variables. Results: The research findings showed that the LDL, TG, CHOL of lipid profile in the HIIT group and thyme honey compared to diabetic control decreased, and TG significant decreased in the HIIT (P=0.01). Also, HDL in the group of HIIT and thyme honey and the interaction of HIIT-thyme honey compared to control had a significant increase. Conclusion: Therefore, it was concluded that the interactive effect of HIIT and consumption of thyme honey has been effective in improving glucose and fat profile.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
دانش و تندرستي
فايل PDF :
8218232
لينک به اين مدرک :
بازگشت