كبد چرب: علايم، عوامل خطر، پيشگيري و درمان

كبد بزرگترين غده بدن است كه در زير دنده ها در بخش فوقاني راست حفره شكم قرار دارد. سم زدايي از داروها،دفع مواد زايد ناشي از تخريب و نوسازي گلبول هاي قرمز خون به شكل صفرا، توليد عوامل انعقادي خون، ذخيره قند به شكل گليكوژن و نيز تنظيم سوخت و ساز قند و چربي از مهم ترين نقش هاي آن در بدن مي باشد. البته نقش كبد در جذب چربي و دفاع در مقابل ميكروب ها و سموم جذب شده از راه مواد غذايي را نيز نبايد ناديده گرفت. كبد چرب غير الكلي شايع ترين اختلال كبدي در جهان است. شيوع كبد چرب غيرالكلي در ايرانيان از 2.9 تا 7.1 درصد در جمعيت عمومي متفاوت است. بيماري كبد چرب، اخيرا به علت افزايش ميزان چاقي در جامعه ما افزايش يافته است. بيماري كبد چرب براي اولين بار و همكارانش شناسايي Ludwig در سال 1980 توسط و معرفي شد. كبد طبيعي حاوي كمتر از حدود 5 گرم چربي در 100 گرم وزن خود است. درحالت كبد چرب، ميزان چربي در كبد بيش از 5 درصد وزن كبد مي باشد. بيماري كبد چرب غير الكلي طيف وسيعي دارد و بسياري از بيماران ممكن است فقط افزايش چربي در بافت كبدي داشته باشند )استئاتوزيس ساده( اما برخي به سوي استئاتو هپاتيت غيرالكلي پيشرفت مي كنند و 20 درصد از اين بيماران دچار فيبروز كبدي و حتي سيروز و نارسايي خواهند شد.