شماره ركورد :
1179185
عنوان مقاله :
مقايسه‌ي تاثير درمان مثبت‌نگر ايراني ـ اسلامي و درمان پذيرش و تعهد بر بهزيستي روان‌شناختي زنان نابارور شهر اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
COMPARISON OF EFFECT IRANIAN – ISLAMIC POSITIVE THERAPY WITH ACCEPTANCE and COMMITMENT THERAPY ON PSYCHOLOGICAL WELL-BEING OF INFERTILE WOMEN IN ISFAHAN CITY
پديد آورندگان :
جمشيديان قلعه شاهي، پروين دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي , آقايي، اصغر دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي , گل پرور، محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد اصفهان (خوراسگان) - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
48
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
57
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
درمان مثبت‌نگر ايراني ـ اسلامي , درمان پذيرش و تعهد , بهزيستي روان‌شناختي , زنان نابارور
چكيده فارسي :
ﭘﻴﺶﺯﻣﻴﻨﻪ ﻭ ﻫﺪﻑ: ﻧﺎﺑﺎﺭﻭﺭﻱ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺸﮑﻠﻲ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎﹰ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺁﻥﻫﺎ، ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﺑﺎﺭﻭﺭ ﻣﻌﻤﻮﻻﹰ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﻲﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺑﺎﻫﺪﻑ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪﻱ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ـ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﺑﺮ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﺑﺎﺭﻭﺭ ﺷﻬﺮ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ. ﻣﻮﺍﺩ ﻭ ﺭﻭﺵ ﮐﺎﺭ: ﻃﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ، ﻧﻴﻤﻪ ﺁﺯﻣﺎﻳﺸﻲ ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺑﺎ ﭘﻴﺶﺁﺯﻣﻮﻥ، ﭘﺲﺁﺯﻣﻮﻥ ﻭ ﭘﻴﮕﻴﺮﻱ ﺳﻪﻣﺎﻫﻪ ﺑﻮﺩ. 45 ﺯﻥ ﻧﺎﺑﺎﺭﻭﺭ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺑﺎﺭﻭﺭﻱ ﻭ ﻧﺎﺑﺎﺭﻭﺭﻱ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1395 ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﻴﺮﻱ ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﺗﺼﺎﺩﻓﻲ ﺩﺭ ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ـ ﺍﺳﻼﻣﻲ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﻭ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﺑﺰﺍﺭ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻱ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺭﻳﻒ )PWBQ( ﺑﻮﺩ. ﺩﺍﺩﻩﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭﺍﺭﻳﺎﻧﺲ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﻴﺮﻱﻫﺎﻱ ﻣﮑﺮﺭ، ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻭﺍﺭﻳﺎﻧﺲ ﻳﮏﺭﺍﻫﻪ ﻭ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﺑﻮﻧﻔﺮﻭﻧﻲ، ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺠﺰﻳﻪﻭﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﺩﺭ ﭘﺲﺁﺯﻣﻮﻥ، ﺑﻴﻦ ﮔﺮﻭﻩﻫﺎﻱ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ )ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ـ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ( ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ، ﺩﺭ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻌﻨﻲﺩﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ )0/01p(. ﺩﺭ ﭘﻴﮕﻴﺮﻱ، ﺑﻴﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺭ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻌﻨﻲﺩﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ )0/05p(. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﭘﻴﮕﻴﺮﻱ ﺑﻴﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ـ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻌﻨﻲﺩﺍﺭﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ )0/05>p(. ﺑﺤﺚ ﻭ ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮﻱ: ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ـ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﺩﺭ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩﻱ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺭﻣﺎﻥ، ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩﻣﺪﺕ، ﻣﺆﺛﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﻪﻃﻮﺭﻱﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻌﻨﻲﺩﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺪﺍﺧﻠﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻣﻌﻨﻲﺩﺍﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﻣﺮﺣﻠﻪﻱ ﭘﻴﮕﻴﺮﻱ ﺳﻪﻣﺎﻫﻪ، ﻳﻌﻨﻲ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺕ، ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻱ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ ـ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻩ ACT ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺭﻭﺍﻥﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﺣﻔﻆ ﻧﺸﺪ.
چكيده لاتين :
Background & Aim: female infertility is a problem that affects almost every aspect of womenchr('39')s lives. Infertile women usually experience Psychological problems. Therefore, this research aimed to study comparison of effect of Iranian – Islamic positive therapy with acceptance and commitment therapy on psychological well-being of infertile women in Isfahan city. Materials & Methods: This research was a three- group quasi-experimental study with a pretest-posttest and three- month follow-up. 45 infertile women referring to Isfahan Fertility and Infertility Center selected by purposeful sampling and randomly assigned to experimental and control groups (ACT, IIPT, control). The data collection tool was Ryff Psychological Well-being Questionnaire (PWBQ). Data were analyzed using repeated measures analysis of variance, one-way ANOVA, and Bonferroni test. Results: in the post-test, there was significant difference between experimental groups (Iranian – Islamic positive and ACT) with the control group at psychological well-being (p<0/01), but there wasnchr('39')t significant difference between Iranian – Islamic positive group and ACT Group (p>0/05). In the follow up, there was significant difference between Iranian – Islamic positive group and control group at psychological well-being (p<0/05), but there wasnchr('39')t significant difference between ACT Group and control (p>0/05).Also In the follow up, there wasnchr('39')t significant difference between Iranian – Islamic positive group and ACT group (p>0/05). Conclusions: After the treatment period, in short- term, Both of Iranian – Islamic positive therapy and acceptance and commitment therapy (ACT) in increasing psychological well-being were effective, so that, there was significant difference between experimental groups with control group, whereas there wasnchr('39')t significant difference between two experimental groups. in the three-month follow-up period, in long-term, treatment outcomes related to psychological well-being in Iranian – Islamic positive group was maintained, but in ACT treatment outcomes related to psychological well-being was not maintained.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه
فايل PDF :
8218361
لينک به اين مدرک :
بازگشت