بزرسي پيشگيزي وضعي در سمينه جزم كلاهبزداري رايانه اي

پيشگيري وضعي شامل تدابيري به‌منظور كاهش فرصت­هاي مجرمانه است كه: اولاً، به ‌سوي اَشكال خاصي از جرايم معطوف شده‌اند. ثانياً، شامل مديريت، طراحي و دست‌كاري در محيط به‌صورت نظام‌مند و دائمي مي‌باشند و درنهايت، براي دشوارتر و پرخطر كردن ارتكاب جرم يا كاهش منافع به‌دست‌آمده از آن استفاده مي‌شوند. معمولاً در تعاريفي كه از پيشگيري وضعي ارائه مي‌شود، بر دو دسته از تدابير تأكيد مي‌شود. نويسندگان، يا به تدابيري كه در درصدد دشواري‌سازيِ دسترسي به آماج يا بزه‌ديدگان است، اشاره مي‌كنند يا اساس تعريف خود را بر كاهشِ عوامل محرك و جذاب قرار مي‌دهند. با استفاده از تدابير امنيتي مي‌توان به ميزان قابل‌توجهي دسترسي به آماج‌هاي جرم را محدود نمود. پالايه يا فيلترينگ، شيوه‌ي مناسبي براي دشوار سازي دسترسي به آماج جرم است كه براي كنترل و محدود كردن دسترسي به شبكه و برخي خدمات اعمال مي‌شود. بنابراين پالايش نظام‌مند مي‌تواند تا حد زيادي از ارتكاب جرايم رايانه‌اي از پيش تعيين نشده، به وسيله‌ي مجرمان اتفاقي، جلوگيري كند. با پيشرفت شيوه‌هاي فني دسترسي غيرمجاز به رايانه‌ها و شبكه‌ها، به كارگيري نرم‌افزارهاي مقابله با اين شيوه‌ها بسيار ضروري است. برنامه‌هاي هك كننده‌ي سامانه‌ها با نام «اسب‌هاي تروآ»، رايج‌ترين و بهترين نمونه براي بيان پيشرفت فني شيوه‌هاي دسترسي غيرمجاز است. استفاده از برنامه‌هاي ضدويروس و به‌ روز رساني مرتب اين برنامه‌ها، تا حد زيادي مي‌تواند در مقابله با حملات اسب‌هاي تروا مؤثر باشد. با اين‌حال، حتي اگر اكثر برنامه‌هاي ضد ويروس به‌ طور كامل به روز رساني شوند، هم‌چنان در برابر همه‌ي ويروس‌هاي رايانه‌اي و اسب تروا، مصونيت كافي ندارند. در واقع، نبايد برنامه‌هاي ضد ويروس را مهم‌ترين حصار امنيتي سامانه دانست؛ زيرا آن‌ها صرفاً ابزارهايي هستند كه ضريب و احتمال آلوده شدن سيستم را كاهش مي‌دهند.