مباني فقهي و اخلاقي تشكيل حكومت اسلامي

زمينه: علم اخلاق، علمي است كه در آن از ملكات انساني مربوط به قواي نباتي، حيواني و انساني بحث مي شود. در اين علم، شناخت ملكات فاضله از رذايل، مورد بحث قرار مي گيرد، تا به واسطۀ آن، آدمي خود را به ملكات فاضله بيارايد و به اين وسيله از او افعالي سرزند كه موجب نيل به سعادت اخروي گردد. اهميت تعاملات سياست و اخلاق سالهاست كه مورد توجه صاحبنظران بوده است. روشن شدن تعاملات اخلاق و سياست از آن روي اهميت داردكه تكليف بسياري از مقولات مهم و بحث برانگيز كه زيرمجموعه اين دو به شمار مي روند روشن خواهد شد. رابطه سياست و اخلاق به ويژه در حكومت اسلامي بيشتر مورد توجه است. از اين روي پژوهش حاضر به بررسي مباني فقهي و اخلاقي در تشكيل حكومت اسلامي پرداخته است. نتيجه گيري: حكومت اسلامي را مي توان حكومت قانون الهي دانست چرا كه برپا داشتن مكارم اخلاقي، تحقق عدالت اجتماعي، و حفظ عزت و كرامت انساني تنها در پرتو احكام الهي قابل دستيابي است و براي اجراي احكام الهي برقرار ساختن حكومت اسلامي و الهي اهميت فراوان دارد. حكومت اسلامي بايد متعهد بر اخلاق باشد چرا كه در نظام سياسي مردمسـالاري دينـي، اگـر عطف بر دو مؤلّفه مشروعيت آن، يعني حقّانيت و مقبوليت، نقد و نظارت لازم صورت نگيرد، به دليل اعتمادگرايي مفرط در بستري از باورهاي ديني و عاطفه گرايي مـرتبط و پيشينه اسـتبدادي و ضـعف و سسـت بنيـادي نهادهـاي مـدني و تـاريخي، امكـان بـروز آسيبهايي از قبيل تشديد يكه سالاري و ظهور استبداد ديني، تقويـت حكومـت مطلقـه ديني با پشتوانه مقبوليت مردمي، بروز ماكياوليسم مذهبي و دولايه شدن تزويـر و ريـا در لواي حكومت ديني و مردمي، دو چندان مي شود.