تحليل رابطه ارزش‌هاي شخصي و رفتار غير اخلاقي با تعهد به تغيير سازماني كاركنان

زمينه: توسعه‌ي هر سازمان در سايه ي نهادينه‌سازي فرهنگ تغيير سازماني، پذيرش آن از جانب كاركنان و پرهيز از رفتارهاي غيراخلاقي است؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر تحليل رابطه ارزش هاي شخصي و رفتار غير اخلاقي با تعهد به تغيير سازماني كاركنان مي باشد. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي همبستگي و مبتني بر مدل سازي معادلات ساختاري است. جامعه آماري 203 نفر از كاركنان دانشگاه شهيد مدني آذربايجان بود و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران و با روش نمونه گيري تصادفي ساده163 نفر انتخاب گرديد. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي ارزش‌هاي شخصي، رفتار غير اخلاقي و تعهد به تغيير سازماني استفاده شد. جهت آزمون سؤال‌هاي پژوهش از مدل معادلات ساختاري و تحليل مسير با استفاده از نرم افزار آماري Amos Graphic استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر بر وجود رابطه معنادار بين شاخص هاي ارزش‌هاي شخصي و رفتار غير اخلاقي با تعهد به تغيير سازماني دلالت دارد. هم چنين نتايج بيانگر برازش مطلوب بين مدل تدوين شده با مدل تجربي آزمون شده بود و در مدل تحليل مسير ضمن نشان دادن اثر منفي رفتارهاي غيراخلاقي بر ارزش هاي شخصي، نقش ميانجي ارزش هاي شخصي در رابطه ميان رفتار غير اخلاقي با تعهد به تغيير سازماني تأييد شد. نتيجه‌گيري: طبق يافته هاي مطالعات قبلي، شاخص‌ رفتار اخلاقي و ابعاد آن همراه با ارزش هاي شخصي تاثير مستقيمي بر تعهد به تغيير سازماني دارند. افرادي كه اصول و معيارهاي اخلاق سازماني را رعايت نمي كنند ارزشهاي شخصي و اخلاقي شان نيز تاثير منفي گرفته و نمي توانند تعهدي به تغيير مثبت سازماني داشته باشند.