اثرميانجي اخلاق كاري در ارتباط رهبري اخلاقي و عدالت سازماني با اشتياق شغلي

زمينه: مسئله مهم پيش روي سازمان‌ها، شناسايي عوامل مرتبط با اشتياق شغلي و بكارگيري اين عوامل جهت افزايش سطوح اشتياق كاركنانشان مي‌باشد. هدف از پژوهش حاضر، تبيين اثر رهبري اخلاقي و عدالت سازماني بر اشتياق شغلي با تأكيدبر نقش واسط اخلاق كاري است. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعۀ آماري اين تحقيق كليه كاركنان اداري دانشگاه علوم پزشكي همدان به تعداد 490نفر بوده كه حجم نمونه براساس جدول مورگان تعداد 217نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده تعيين شده است. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد عدالت سازماني، رهبري اخلاقي، اخلاق كاري، و اشتياق شغلي استفاده شد. و الگوي ارائه شده با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج حاصل از پژوهش، نشان مي‌دهد مدل به كار گرفته شده، مدل نظري مناسبي در فرآيند شكل گيري اشتياق شغلي با نقش واسط اخلاق كاري بوده و تمامي روابط مستقيم ميان متغيرهاي مدل، معنادار بوده اند. همچنين، نتايج حاصل از مدل‌سازي معادلات ساختاري نشان دادند كه؛ عدالت سازماني 70 درصد اخلاق كار در سازمان، رهبري اخلاقي 55 درصد اخلاق كار در سازمان، اخلاق كار 66 درصد اشتياق شغلي، رهبري اخلاقي 41 درصد اشتياق شغلي را از طريق اخلاق كار در سازمان و عدالت سازماني 47 درصد اشتياق شغلي را از طريق اخلاق كار در سازمان را پيش بيني مي كنند. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش، با توجه به نتايج اين مطالعه مي‌توان با ايجاد جو اعتماد و برابري در سازمان و با تقويت شاخص‌هاي مثبت فردي و سازماني وضعيت اشتياق شغلي كاركنان را بهبود بخشيد؛ تا با افزايش تعهد و دلبستگي كاركنان به سازمان زمينه بهبود عملكرد سازمان مهيا گردد.