دخالت مساعدتي دادگاه در داوري؛ مباني و مصاديق

اصل عدم مداخله دادگاه در داوري يكي از اصول مهم حاكم بر داوري قلمداد مي‏شود. بر اساس اين اصل، كه در نتيجه اصل حاكميت اراده تلقي شده، داوري نهادي مستقل است و دادگاه حق مداخله در داوري را ندارد. به طور كلي، هرچند غالباً از اين اصل در داوري دفاع مي‏شود، در اكثر نظام‏هاي حقوقي اين اصل مطلق نيست و در برخي موارد نمي‏توان فوايد مداخله دادگاه در داوري را ناديده انگاشت. چون در برخي موارد تحقق اهداف داوري مستلزم دخالت دادگاه در داوري است. دخالت دادگاه در داوري، با هدف مساعدت، در ساختار و تشكيل ديوان داوري و همچنين موضوعات مرتبط با ماهيت داوري قابل مشاهده است. بر اين اساس، دخالت دادگاه در داوري را مي‏توان به دخالت در امور ماهوي و امور شكلي تقسيم كرد. مؤثر شدن جريان داوري و هدايت مطلوب و ساماندهي جريان داوري از جمله مباني صلاحيت دخالت مساعدتي دادگاه در داوري در نظام حقوقي ايران است. البته پيشنهاد مي‏شود، جهت جلوگيري از مداخلات بي‌جهت دادگاه در داوري در حقوق ايران، موارد دخالت دادگاه در داوري به صورت حصري در قانون تعيين شود؛ موضوعي كه در قانون نمونه آنسيترال بدان توجه شده است.