تحليلي بر جايگاه مؤلفه‌هاي برند شهري مطالعه موردي: شهر مراغه

شهرها به فراخور ظرفيت، امكانات و نقش خود از نوعي شهرت و آوازه مخصوص به خود برخوردارند، كه آن‌ها را از ديگر شهرها ممتاز و متمايز مي‌سازد. اين شهرت و آوازه كه از آن به برند شهري تعبير مي‌شود، آميزه‌اي از هويت تاريخي، ويژگي‌هاي اجتماعي، نمادهاي تمدني، فعاليت‌هاي تجاري، امكانات رفاهي، تفريحي، مناسبات سياسي و بين‌المللي هر شهر است كه برآيند آن، برند شهري است. پژوهش حاضر با توجه به مؤلفه‌هاي چهارگانه (فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و زيست‌محيطي) كه سازمان ملل براي توسعه برند شهري در نظر گرفته، اين موضوع را در شهر مراغه موردبررسي قرار داده است. تحقيق حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ روش، توصيفي – تحليلي است كه با اتكاء بر مطالعات اسنادي –كتابخانه‌اي و ميداني (پرسشنامه)، انجام‌گرفته است. جامعه آماري تحقيق تعداد 25 نفر از متخصصان در حوزه‌هاي مختلف مطالعات شهري بودند. براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون‌هاي آماري t تك نمونه‌اي و رگرسيون خطي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين مؤلفه‌هاي اقتصادي و اجتماعي كمتر از حد متوسط (3)، است. مؤلفه فرهنگي با ميانگين بزرگ‌تر از 3 و pvalue، 0.043 از وضعيت مطلوب برخوردار است. مؤلفه زيست‌محيطي نيز با ميانگين بزرگ‌تر از 3 و pvalue، 0.000 داراي وضعيت مطلوبي است. نتايج رگرسيون خطي نشان داد كه مؤلفه اجتماعي بيشترين همبستگي را با برند شهري دارد؛ مؤلفه اقتصادي در جايگاه دوم همبستگي و مؤلفه فرهنگي در مرحله سوم و مؤلفه زيست‌محيطي در پايين‌ترين جايگاه قرار دارد. به عبارتي جهت برند سازي شهر مراغه هرچند مؤلفه‌هاي زيست‌محيطي و فرهنگي از پتانسيل بالاتري برخوردارند، اما مؤلفه‌هاي اجتماعي و اقتصادي نيازمند توجه بيشتري هستند؛ لازمه موفقيت در برند سازي يك شهر توجه هم‌زمان به ظرفيت‌ها و پتانسيل‌ها و رفع محدوديت‌ها است.