مطالعه آزمايشگاهي عمق انسداد مجراي سيفون لايروبي در شرايط هيدروليكي متفاوت

سيفون لايروبي يا هيدروساكشن يك روش مناسب و اقتصادي براي تخليه رسوبات نهشته شده در مخازن سدها است. در اين پژوهش با ساخت مدل فيزيكي يك سيستم سيفون لايروبي و با طراحي و انجام مجموعه آزمايش هايي روي آن به بررسي عمق انسداد لوله سيفون پرداخته شد. تعداد 80 آزمايش با سه قطر لوله (d)، سه هد آب (H) و فرورفتگي هاي متفاوت دهانه لوله (از سطح رسوبات تا عمق انسداد با گام mm 5) انجام گرفت. نتايج نشان داد كه هر چه ميزان فرورفتگي دهانه لوله در رسوبات بيش تر شود، راندمان سيستم افزايش خواهد يافت. در اطراف دهانه مكش در بعضي از آزمايش ها گردابه هايي مشاهده گرديد. تحليل نتايج نشان داد تشكيل اين گردابه ها اثر مثبتي بر عملكرد سيستم دارد. همچنين نتايج انسداد لوله حاكي از آن بود كه مجراي سيفون لايروبي با قطر لوله بزرگ‌تر و هد جريان بيش تر، عمق انسداد (Zb) بيش تري دارد. بررسي عدد فرود (Fr) نيز نشان داد به‌طوركلي افزايش آن موجب افزايش عملكرد سيستم سيفون لايروبي و افزايش عمق انسداد مي شود. همچنين بر اساس نتايج، در قطر لوله ثابت، به‌طور ميانگين با افزايش 66.66 و 133.33 درصدي H/d، نسبت Zb/dبه ترتيب 58.89 و 112.22% افزايش يافت.