بررسي عاملهاي مؤثر بر فرار دختران از منزل در شهر تهران در سال 1395

طي دو دهة اخير به دليل تغييرهايي كه در ساخت و كاركرد خانواده صورت گرفته به بروز آسيبهايي متعدد منجر شده كه درنتيجه كودكان، زنان و دختران را در معرض خطرهاي عمده قرار داده است. يكي از پيامدهاي اين تغيير، دختران فرار ميباشند. هدف از اين مطالعه بررسي عاملهاي مؤثر و شناسايي مهمترين مشكلهايي است كه دختران در حين فرار و حضور در خيابان با آن مواجه هستند. روش اين پژوهش پيمايش است. روش نمونهگيري بهصورت تمام شماري ميباشد. فن جمعآوري دادهها بهصورت گفتوگو و پرسشنامة معكوس بوده است. ابزار پژوهش پرسشنامة محقق ساخته بوده است كه روايي و پايايي آن محاسبه گرديد. تعداد نمونههاي پژوهش 160 مورد بوده است و در سال 1395 در مركزهاي اسكان دختران تهران تكميل گرديد. بر اساس يافتههاي اين پژوهش، مهمترين عامل ترك منزل، خشونتهاي خانگي ) 7 / 62 درصد( ميباشد. از مهمترين مشكلهايي كه اين دختران هنگام حضور در خيابان تجربه مينمايند ميتوان به خشونتهاي جنسي، آزار و اذيت، گرسنگي، خودزني، افسردگي و برچسبزني اشاره كرد. يكي از مهمترين چالشها، ساختارهاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و مديريتي است كه به بازتوليد خشونتهاي خانوادگي و اجتماعي منجر گرديده و درنتيجه توانبخشي دختران را با دشواريهايي متعدد همراه نموده است. خدمات ارائهشده نيز تناسبي با وضعيت درمان و باز تواني اين دختران ندارد و درنهايت ساختارهاي ناكارآمد به افزايش فرار اين دختران از منزل منجر ميگردد.

families which have caused a lot of problems and damages that in result children, women and girls have become vulnerable. One of the results of these changes would be Run-away or home escaping girls. The purpose of this study is to discuss the effective factors in this matter and recognize the problems the girls (will be/would be) facing during the escape and after that by eventually ending up on the streets. The method applying in this research is survey and the sample is the total society. The data gathering tool applied here was in a conversation way and also reverse questionnaire. The research method was a researcher-made questionnaire whose validity and reliability were calculated. The number of research samples was 160 cases and has been completed in Tehran’s Girls Settlements centers in year 1395. According to the results of this research data, the main reason of leaving home is domestic violence (%62.7). Among the most important issues which these girls are facing on the streets are sexual abuse/violence, harassments, starve, and self-harm, depression and being labeled by other people. One of the most important challenges is social, economic, cultural and managerial structures that reproduce or cause family domestic and social violence’s which in result makes young girls life problematic in terms of being more vulnerable and facing them different challenges. The provided rehab services are not good enough or suitable compared to the level of problems the girls are challenging and eventually because of inefficient structures more girls are escaping from their family and home to streets.