واكاوي شيوه هاي مديريت بحران فدراسيون روسيه در مساله اوكراين

روابط با اوكراين در سياست خارجي روسيه بعد از فروپاشي شوروي از اهميت خاصي برخوردار شد كه اين اهميت تنها ژئوپليتيكي و ژئو راهبردي نيست. برقراري روابط روسيه با اوكراين بعنوان كشوري كه روسيه آن را بعنوان حوزه خارج نزديك خود قلمداد مي كند با جدايي دردناكي توام بوده و روند پيچيده تشخيص هويت متقابل دو كشور را منعكس مي كند. از اين رو بحران فرسايشي اوكراين همواره با قدرت سخت افزاري روسيه پاسخ داده شده است، كه آخرين مورد آن بحران تنگه كرچ و درياي آزوف بوده است كه با پاسخ سخت روسيه در قبال كارشكني هاي پروشنكو مواجه شده است. نوشتار پيش رو در پي پاسخ به اين پرسش است كه روسيه چگونه و با استفاده از چه فنون و ابزارهايي به مديريت بحران اوكراين اقدام كرده است؟ پاسخ اين پرسش اين است كه منطق رهيافت روسي در مديريت بحران هاي بين المللي حكايت از آن دارد كه بعلت اهميت اوكراين براي اين كشور، روسيه در قالب الگوهاي مديريت بحران مبتني بر الگوهاي توازن قواي نامتقارن، تك خطي و تك – چند قطبي، با استفاده از اهرم هاي سخت افزاري و اهرم هاي تكميلي نرم افزاري به مديريت بحران اوكراين پرداخته است. روش پژوهش اين نوشتار مبتني بر راهبرد پژوهشي توصيفي تحليلي است.