پيش بيني رضايت شغلي بر اساس كيفيت زندگي كاري وكيفيت زندگي (مطالعه موردي)

(Job satisfaction prediction based on quality of work life and quality of life (Case Study

هدف: هدف پژوهش حاضر پيش بيني رضايت شغلي بر اساس كيفيت زندگي كاري و كيفيت زندگي كاركنان بانك ملت مي باشد. روش: روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود . جامعه آماري اين پژوهش كليه كاركنان مرد بانك ملت شعب تهران ، در سال 1397 بودند .حجم نمونه 120 كارمند بود كه با روش خوشه اي از 20 شعبه انتخاب شدند . ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رضايت شغلي مارتين جي گانون(1981) ، پرسشنامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1996) و پرسشنامه كيفيت زندگي كاري ريچارد والتون (1973) بود . براي تحليل داده ها از روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل داده ها نشان داد بين كيفيت زندگي كاري و كيفيت زندگي با رضايت شغلي رابطه ي مثبت معنادار وجود داشت(p<0.05) . همچنين عوامل توسعه قابليتهاي انساني ،‌ يكپارچگي و انسجام اجتماعي ، وجود قانون گرايي در سازمان ، وابستگي اجتماعي زندگي كاري و سلامت روان، قادر به پيش بيني رضايت شغلي در سطح 95 درصد اطمينان بودند. نتيجه گيري: عوامل توسعه قابليتهاي انساني ،‌ يكپارچگي و انسجام اجتماعي ، وجود قانون گرايي در سازمان ، وابستگي اجتماعي زندگي كاري و سلامت روان بر رضايت شغلي موثر هستند.

Purpose: The purpose of this study was to predict job satisfaction based on quality of work life and quality of life of Mellat Bank employees. Method: The research method was descriptive and correlational. The statistical population of this study was all male employees of Mellat Bank Tehran Branch, in the year 1977. The research instruments were Martin J. Gunon Job Satisfaction Questionnaire (1981), World Health Organization Quality of Life Questionnaire (1996) and Richard Walton Quality of Work Questionnaire (1973). Pearson correlation and multiple linear regression analysis were used for data analysis. Findings: The results showed that there was a significant positive relationship between quality of work life and quality of life with job satisfaction (p <0.05). In addition, factors such as human capability development, social cohesion and integration, legality in the organization, social dependence on work life and mental health were able to predict job satisfaction at 95% confidence level. Conclusion: The factors affecting the development of human capabilities, social integration and cohesion, existence of law in organization, social dependence of working life and mental health are effective on job satisfaction.