بررسي سطح منيزيم خون بيماران تحت دياليز صفاقي و عوامل مرتبط با آن

Evaluation of Magnesium Level and Associated Factors in Patients under Peritoneal Dialysis

مقدمه: كليه‌ها، راه اصلي دفع منيزيم از بدن هستند. در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه، شانس بروز اختلال تعادل منيزيم زياد مي‌باشد. مطالعه‌‌ي حاضر، با هدف ارزيابي وضعيت سطح‌ منيزيم خون در بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه و شناسايي عوامل مؤثر بر آن در سال 1397 انجام شد. روش‌ها: مطالعه‌ي ‌مقطعي‌ حاضر، بر روي 210 نفر از بيماران تحت دياليز‌ صفاقي مراجعه ‌كننده به بيمارستان الزهرا (س) و خورشيد اصفهان صورت انجام شد. اطلاعات دموگرافيگ بيماران نظير سن، جنس، سطح تحصيلات، علت نارسايي، نوع بيماري همراه، طول‌ مدت‌ دياليز و نوع محلول مصرفي دياليز ثبت شد. همچنين، سطح سرمي منيزيم، سطح كلسيم، سطح هورمون پاراتيروئيد، KT/V كليوي بيماران (كه در آن K كليرانس اوره‌ي خون، T زمان جلسه‌ي دياليز و V حجم انتشار اوره در بدن بيمار است) نيز مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سطح ‌منيزيم بيماران ‌برابر با 39/0 ± 39/2 ميلي‌گرم/دسي‌ليتر بود. سطح منيزيم در دو جنس مرد و زن و در تجويز محلول‌هاي مختلف دياليزي نظير محلول دكستروز 5/1، 5/2 و 25/4 درصد و Icodextrin 5/7 درصد اختلاف معني‌داري نداشت (050/0 < P)، اما بيماري‌ پرفشاري خون، با ضريب اثرگذاري 100/0-، نقش معكوسي بر سطح منيزيم داشت (050/0 > P). نتيجه‌گيري: بر طبق نتايج مطالعه‌ي ‌حاضر، سطح ‌منيزيم بيماران دياليز صفاقي در رده‌ي طبيعي قرار داشت و فشارخون، نقش معكوس و معني‌داري بر سطح ‌منيزيم داشت؛ به طوري كه در بيماران با‌ پرفشاري خون، سطح منيزيم پايين‌تر بود.

Background: Given the high prevalence of chronic renal failure worldwide, and the fact that kidneys are the major means of magnesium excretion from the body, it is speculated that the incidence risk of magnesium balance disorder would be high in patients under peritoneal dialysis. The aim of the present study was to evaluate the mentioned patients’ magnesium level and specify the effective factors in this regard. Methods: The present cross-sectional study was performed on 210 patients undergoing peritoneal dialysis that referred to Alzahra and Khorshid hospitals in Isfahan City, Iran. Patients’ demographic data such as age, sex, education status, cause of failure, type of comorbidity, duration of dialysis, and type of dialysis solution were recorded. In addition, the patients’ serum levels of magnesium, calcium, parathyroid hormone, and KT/V renal levels (in which K was dialyzer clearance of urea, T was dialysis time, and V was the volume of distribution of urea in patient's total body) were also assessed. Findings: The patients’ mean magnesium level was 2.39 ± 0.39 mg/dl. There was no significant difference in the magnesium level between the men and women. Moreover, no significant difference was observed among the administrations of various dialysis solutions including dextrose 1.5%, 2.5%, and 4.25% as well as icodextrin 7.5% (P > 0.05). However, hypertension had a significant inverse effect with magnesium level (coefficient effect : 0.100; P < 0.05). Conclusion: According to the results of the present study, the magnesium level was normal in patients under peritoneal dialysis. However, hypertension had a significant reverse effect on magnesium level, which was lower in patients with hypertension.