عنوان مقاله :
تأثير تمرين مقاومتي فزاينده و تناوبي شديد بر بيان ژن عامل هسته‌اي كاپا B عضله‌ي قلبي و عامل نكروز دهنده‌ي تومور آلفا سرمي، در موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نوع 2
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Progressive Resistance Training and High-Intensity Interval Training on Cardiac Nuclear Factor-Kappa B Gene Expression and Serum Tumor Necrosis Factor-Alpha (TNF-α) in Male Diabetic Rats
پديد آورندگان :
الهي، افسانه دانشگاه خوارزمي - دانشكده‌ي تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران، ايران , خالدي، ندا دانشگاه خوارزمي - دانشكده‌ي تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران، ايران , معتمدي، پژمان دانشگاه خوارزمي - دانشكده‌ي تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران، ايران , رجبي، حميد دانشگاه خوارزمي - دانشكده‌ي تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تهران، ايران , عسكري، حسين دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده‌ي علوم زيستي و منابع طبيعي - گروه علوم گياهي و بيوتكنولوژي، تهران، ايران
كليدواژه :
عامل هسته‌اي كاپا B , قلب , عامل نكروز دهنده‌ي تومور آلفا , تمرين مقاومتي
چكيده فارسي :
مقدمه: شايع‌ترين علل مرگ و مير بيماران مبتلا به ديابت، اختلالات قلبي- عروقي است كه يكي از دلايل آن، عوامل التهابي مي‌باشد. با توجه به اين كه فعاليت بدني قادر به كاهش التهاب است، مطالعه‌ي حاضر، با هدف بررسي تأثير دو نوع تمرين مقاومتي فزاينده و تمرين تناوبي شديد (High-intensity interval training يا HIIT) بر بيان ژن Nuclear factor kappa-light-chain-enhancer of activated B cells (NF-κB) عضله‌ي قلبي و Tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) سرمي موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت نر انجام شد.
روش‌ها: در اين تحقيق تجربي، 72 سر Rat نر نژاد Wistar 6 هفته‌اي به 6 گروه 12تايي شامل موش‌هاي صحرايي مبتلا به ديابت (12 = n)، شاهد (12 = n)، تمرين تناوبي شديد (High-intensity interval training يا HIIT) (12 = n)، مبتلا به ديابت با تمرين تناوبي شديد (Diabetic + intensity interval training يا DIIT) (12 = n)، مبتلا به ديابت با تمرين مقاومتي شديد (Diabetic + resistance training يا DRT) (12 = n) و تمرين مقاومتي (Resistance training يا RT) (12 = n) تقسيم شدند. تمرين RT در 6 هفته‌ي 3 جلسه‌اي بالا رفتن از نردبان عمودي، همراه با وزنه‌هاي 50، 75، 90 و 100 درصد وزن بدن حيوان، انجام شد. سپس، 30 گرم به وزنه‌ها اضافه مي‌شد، تا جايي كه Ratها نتوانند نردبان را طي كنند. HIIT نيز در 6 هفته‌ي 3 جلسه‌اي، با شدت 110-50 درصد بيشينه‌ي اكسيژن مصرفي صورت گرفت. 24 ساعت بعد از اتمام تمرين آزمون عملكردي، قدرت مچ دست و زمان رسيدن به درماندگي سنجش شد و 48 ساعت بعد از آزمون، حيوانات تشريح شدند. در نهايت، بيان ژن NF-κB با استفاده از روش Real-time polymerase chain reaction (Real-time PCR)، مقدار سطوح TNF-α سرمي با استفاده از روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) و آزمون ANOVA مورد ارزيابي قرار گرفت.
يافته‌ها: ميزان بيان ژن NF-κB در گروه HIIT نسبت به گروه RT افزايش بيشتري داشت (0007/0 = P) و ميزان سرمي TNF-α پس از هر دو نوع تمرين كاهش معني‌داري داشت كه در گروه HIIT (13/6) بارزتر بود.
نتيجه‌گيري: 6 هفته تمرين HIIT و RT، مي‌تواند نقش مهمي در كاهش معني‌دار التهاب و سازگاري‌هاي مربوط به قدرت و استقامت داشته باشد.
چكيده لاتين :
Background: The most common causes of mortality in patients with diabetes mellitus are cardiovascular
disorders; and one of their reasons is inflammatory factors. Given that physical activity can reduce inflammation,
the present study aimed to investigate the effects of two types of progressive resistance training (RT) and
high-intensity interval training (HIIT) on the expression of nuclear factor kappa-light-chain-enhancer of
activated B cells (NF-κB) gene and serum levels of tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) in male diabetic rats.
Methods: In this experimental study, 72 male rats were divided into 6 groups of 12 diabetic rats, control,
diabetic + intensity interval training (DIIT), HIIT, diabetic + resistance training (DRT), and RT. Progressive
resistance training was performed in 6 week, 3 sessions per week, as climbing a vertical ladder with additional
weights of 50%, 75%, 90%, and 100% the body weight of the animals. After successful completion, 30 grams
were added to the weights, to the extent that the rats could not carry the ladder. HIIT were also performed at in
6 week, 3 sessions per week, with an intensity of 50% to 110% of the VO2max. 24 hours after the completion of
the training, the hand grip and time to exhaustion functional test was taken, and the animals were autopsied
48 hours after the test. Finally, the expression of NF-κB gene was evaluated using real-time polymerase chain
reaction (real-time PCR) technique and ANOVA statistical test.
Findings: The expression of NF-κB gene in HIIT group increased more than RT group (P = 0.0007), and serum
TNF-α decreased significantly after both types of exercise in HIIT group (6/13) which was more obvious.
Conclusion: 6 weeks of HIIT and RT training can play an important role in significantly reducing inflammation,
and adapting to strength and endurance.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
