كليدواژه :
دين , اسلام , نماز , جامعه , آسيب اجتماعي
چكيده فارسي :
نماز كشتي نجات است كه همه ي افراد يك جامعه را از طوفان آسيب ها و خيزاب‌ها عبور مي‌دهد و يكي از بهترين راه هاي پيشگيري و حتي درمان آسيب هاي اجتماعي و معضلات جامعه مي باشد. آسيب هايي چون بي نظمي، ناهنجاري، قانون شكني، خودكشي، طلاق و... كه در آسيب شناسي اجتماعي مورد مطالعه و بررسي قرار مي گيرند. شناخت آسيب هاي اجتماعي و راه هاي درمان و اصلاح آنان مي تواند در اصلاح، فرد، خانواده و جامعه بسيار مؤثر باشد. انديشمندان در حوزه هاي دين رواني بر اين باورند كه دين به صورت عام و نماز به صورت خاص مهم ترين عامل رساندن انسان به سعادت حقيقي و دوري از گناهان است. يافته هاي علمي و تحقيقاتي روان پژوهان نشان مي دهد كه انسان هاي دين دار و داراي اعتقادات مذهبي و نمازخوان از سلامت رواني بيش تري برخوردارند. در اين تحقيق نشان داده مي شود كه نماز به آرامش دروني فرد منجر شده و نقش بازدارندگي اصلي را برعهده دارد؛ بنابراين سعي شده تا با استفاده از روش توصيفي و با بهره گيري از منابع كتابخانه اي به نقش نماز در رشد شخصيت معنوي افراد و كاهش آسيب هاي اجتماعي بپردازد.
چكيده لاتين :
Praying is a lifeboat which saves all members of a society from the storm of disasters and it’s one of the best ways of preventing and even treating social harms and complications, Harms such as disorder, abnormality, illegality, suicide, divorce etc, which are study cases in social sciences. Learning about social harms and their treatment methods can be influential in the helping individuals, families and societies alleviate their problems. Authorities in the realm of religion believe that religion generally and praying specifically is the most important factor by which real blessing is bestowed upon a human. Scientific findings suggest that religious people and those who have some kind of religious beliefs enjoy more mental health. In the present study, it is shown that praying will result in one’s mental health and it also has the main preventive role; therefore, employing descriptive, and library based studies, it has been tried investigate the role of praying in people’s spiritual personality growth and the reduction of social harms.
