تحليل رابطه بين وقوع خشك‌سالي‌هاي هواشناسي و هيدرولوژيك و تغيير زي‌توده جنگل‌‌هاي مانگرو خليج گواتر در يك دوره 34ساله

تحليل تغيير در توان توليدي جنگل‌‌هاي مانگرو و بررسي رابطه آن با وقوع دوره‌هاي خشك‌سالي‌ مي‌تواند اطلاعات ارزشمندي را از ميزان آسيب‌پذيري اين بوم‌سازگان‌ها نسبت ‌به اثر نامطلوب ناشي از تغيير اقليم ارائه كند. در پژوهش پيش‌رو، تأثير وقوع خشك‌سالي‌هاي بلندمدت بر توان توليدي جنگل‌هاي مانگرو خليج گواتر در استان سيستان و بلوچستان بررسي شد. با آماربرداري و اندازه‌گيري قطر يقه درختان حرا (.Avicennia marina (Forssk.) Vierh)، محاسبه زي‌توده روزميني و زيرزميني آن‎ها در قطعه‌نمونه‌‌ها و تجزيه‌وتحليل رابطه بين اين مشخصه‌ها با تصاوير ماهواره‌ لندست، سري زماني 34ساله (1986 تا 2019) زي‌توده درختان حرا نقشه‌سازي شد. سپس، رابطه بين تغييرات زي‌توده با وقوع خشك‌سالي‌ هواشناسي (اندازه‌گيري‌شده با استفاده از SPI) و خشك‌سالي‌ هيدرولوژيك (اندازه‌گيري‌شده با استفاده از SSFI) تجزيه‌وتحليل شد. نتايج نشان داد كه مطابق با روند تغيير شدت وقوع خشك‌سالي‌هاي هواشناسي و هيدرولوژيك، زي‌توده روزميني و زيرزميني نيز روندهاي افزايشي و كاهشي در طي دوره 34ساله داشت، به‌طوري‌كه در دوره ترسالي پيش از سال 1998، روند افزايشي براي زي‌‌توده مشاهده شد. با وقوع خشك‌سالي‌هاي بلندمدت پس از سال 1998، روند كاهشي مقادير زي‌توده تا سال‌هاي پاياني دوره ادامه يافت. انطباق بين روند تغييرات زي‌توده و تغييرات SPI و SSFI سبب شد تا همبستگي زيادي بين تغييرات زي‌توده با تغييرات شدت وقوع خشك‌سالي‌هاي هواشناسي و هيدرولوژيك به‌دست آيد (ضريب‌هاي همبستگي بيشتر از 0/82). نتايج اين پژوهش مي‌‌تواند براي تهيه برنامه‌‌هاي سازگاري با تغيير اقليم و نيز برنامه‌‌هاي احيا و توسعه جنگل‌‌هاي مانگرو در استان سيستان و بلوچستان استفاده شود.