ارزيابي برهم‌كنش‌هاي درون و بين‌‌گونه‌‌اي بنه (.Pistacia atlantica Desf) و بادام (.Amygdalus spp) با استفاده از تحليل‌‌‌‌هاي مكاني در توده‌‌هاي آميخته جنگل تحقيقاتي بنه در استان فارس

برهم‌كنش‌هاي درون و بين‌‌گونه‌‌اي درختان، يكي از فرايندهاي مهم در ايجاد ساختار مكاني جوامع گياهي در مناطق نيمه‌‌خشك است كه مي‌‌تواند در مديريت و احيا پوشش گياهي اين مناطق به‌‌كار رود، بنابراين پژوهش پيش‌‌رو با هدف بررسي الگوي مكاني بنه (.Pistacia atlantica Desf) و بادام (.Amygdalus spp) و شناسايي برهم‌كنش آن‌ها در جنگل تحقيقاتي بنه استان فارس انجام شد. در دو قطعه‌‌نمونه با ابعاد 150 × 150 متر مربع، موقعيت مكاني 798 پايه از دو گونه به‌‌همراه دو قطر عمودبر‌هم تاج آن‌ها اندازه‌‌گيري شد. شكل‌‌هاي تك و دومتغيره تابع‌هاي g، Oring، D و kmm براي تشريح الگوي مكاني اين گونه‌‌ها استفاده شدند. نتايج با تأييد ناهمگني توزيع گونه‌‌ها نشان دادند كه بنه، انبوهي كمتر و ميانگين مساحت تاج بيشتري داشت. همچنين، بنه و بادام در كپه‌‌هاي آميخته قرار داشتند، اگرچه برهم‌كنش مثبت همگونه‌‌ها قوي‌‌تر از دگرگونه‌‌ها بود. در مقياس كوچك، تجمع افراد همگونه نزديك ‎به دوبرابر تجمع افراد دگرگونه بود. برهم‌كنش مثبت همگونه‌‌ها باعث بروز رقابت درون‌‌گونه‌‌اي شديد شد كه بر اندازه مساحت تاج همگونه، اثر منفي معني‌دار داشت (0/5 p ) و مقدار آن در بادام بيشتر از بنه (در فاصله سه متري همگونه، مساحت تاج بادام 60 درصد و بنه 20 درصد كمتر از ميانگين) بود. به‌‌طور كلي، اين پژوهش نشان داد كه در منطقه مورد مطالعه بين بنه و بادام، رابطه همياري وجود دارد كه مي‌‌تواند به‌دليل اثر تسهيل‌‌كنندگي بين آن‌ها باشد. نتايج كمي اين پژوهش را مي‌توان در اقدامات جنگل‌شناسي مانند درخت‌‌كاري به‌‌‌‌كار برد.