تبيين جايگاه مؤلفه‌هاي صنايع دريايي در قدرت دريايي جمهوري اسلامي ايران

امروزه قدرت دريايي، تنها به قدرت نظامي محدود نمي‌شود و ابعاد ديگري همچون علوم و دانش دريايي، ناوگان دريايي، ظرفيت‌هاي جغرافياي سياسي، خدمات دريايي و صنايع دريايي را هم در برمي‌گيرد. هركدام از اين ابعاد و مؤلفه‌هاي آن‌ها داراي جايگاهي خاص در قدرت دريايي كشور هستند. صنايع دريايي يكي از صنايع مادر محسوب مي‌شود كه توسعه اين صنعت و مؤلفه‌هاي مرتبط با آن، موجب توسعه بسياري ديگر از صنايع پايين‌دستي و درنتيجه توسعه دريامحور و پيشرفت قدرت دريايي كشور مي‌گردد. در اين تحقيق، با روش موردي زمينه‌اي و با رويكرد آميخته، ضمن مطالعات اكتشافي و بررسي پيشينه‌ها، اسناد و مدارك كتابخانه‌اي و...، با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسشنامه سعي شده است، ضمن تبيين مؤلفه‌هاي بعد صنايع دريايي، جايگاه هريك از اين مؤلفه‌ها را در قدرت دريايي كشور بيان كنيم. بر اساس يافته‌هاي تحقيق و به‌منظور پيشرفت قدرت دريايي كشور، لازم است مسئولين بلندپايه كشور به توسعه صنايع و زيرساخت‌هاي دريايي كشور اهتمام ويژه داشته باشند. همچنين بر اساس نتايج حاصله، تعداد بيست مؤلفه براي بعد صنايع دريايي احصاء گرديد كه با لحاظ ترتيب اولويت آن‌ها، مؤلفه توسعه بنادر كوچك داراي اهميت بيشتري است و البته توجه متوازن و هماهنگ به كليه مؤلفه‌هاي احصاء شده، مسير گام‌برداري براي مسئولين مربوطه، به‌منظور توسعه اين مؤلفه‌ها و دستيابي به قدرت دريايي پيشرفته كشور را مشخص مي‌نمايد.