تحليل فرآيندي كاركردهاي نظام نوآوري صنايع دفاعي جمهوري اسلامي ايران

نوآوري امروزه به‌عنوان يك ضرورت در حوزه هاي مختلف اجتماعي به‌ويژه در حوزه دفاعي مطرح است. بررسي ها نشان مي دهد كه مطالعات گسترده اي در خصوص مفهوم نوآوري، عوامل مؤثر بر نوآوري، ساختارها، كاركردها و عملكرد نظام نوآوري صنايع دفاعي ج.ا.ايران  انجام شده ، اما به عوامل تضعيف‌كننده و سازوكارهاي تقويت كننده اين كاركردها به‌اندازه كافي توجه نشده است. لذا تحليل كاركردهاي اين نظام مي تواند به‌عنوان مبنايي منطقي براي سياست گذاري و نيل به وضع مطلوب اين نظام به شمار آيد. اين تحقيق از طريق يك فرآيند شش مرحله اي، به دنبال شناسايي و تحليل عوامل تضعيف‌كننده و سازوكارهاي تقويت‌كننده كاركردهاي اصلي نظام نوآوري صنايع دفاعي با هدف ارائه توصيه هايي به سياست گذاران اين حوزه است. اين تحقيق با روش تحليل مضمون انجام شده است و حجم نمونه آماري كه مصاحبه عميق با آنان انجام شده است، 18 نفر از خبرگان حوزه نوآوري و شاغل در سمت هاي مختلف فرماندهي، مديريتي، تحقيقاتي و آموزشي در ودجا و نيروهاي مسلح بوده است. نتايج تحقيق نشان داد كه كاركردهاي اصلي اين نظام شامل: خلق، توسعه و انتشار دانش؛ جهت‌دهي تحقيقات؛  كارآفريني؛ بسيج منابع؛ شكل‌دهي بازار؛ ايجاد سرمايه اجتماعي؛ جامعه پذيرسازي؛ و توسعه پيامدهاي جانبي مثبت هستند و عواملي مانند فقدان نگرش راهبردي به موضوع نوآوري، ساختارهاي سلسله مراتبي، محدوديت و توزيع نامناسب منابع، ضعف مديريت دانش، پايين بودن سطح تعاملات، ضعف قوانين حمايتي، انحصارگرايي و برخي طبقه بندي هاي غيرضروري  مي توانند باعث تضعيف اين كاركردها شوند. همچنين سياست هاي صحيح تحقيق و توسعه اي، توجه به ظرفيت هاي رشد نوآوري، توسعه فن بازارهاي دفاعي و ترغيب سرمايه گذاران خطرپذير بخش خصوصي جامعه مي تواند باعث تقويت اين كاركردها گردد.