بررسي رابطه بين مديريت سود و ناكارايي سرمايه گذاري: با تاييد بر نقش هزينه هاي نمايندگي

Investigation of Relationship between Earnings Management and Investment Inefficiency with the Emphasis on the Role of Agency Costs

يكي از پيامدهاي مديريت سود، افزايش ناكارايي سرمايه گذاري (بيش سرمايه گذاري يا كم سرمايه گذاري) شركت ها است و اين مساله در شركت هاي داراي هزينه هاي نمايندگي، بيشتر نمود پيدا مي كند. هدف اين پژوهش، بررسي رابطه بين مديريت سود و ناكارايي سرمايه گذاري با توجه به هزينه هاي نمايندگي زياد و كم در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. فرضيه هاي پژوهش بر مبناي يك نمونه آماري متشكل از 98 شركت از سال 1386 لغايت 1396 و با استفاده از الگوهاي رگرسيوني چند متغيره، مورد آزمون قرار گرفت. بدين منظور از باقيمانده هاي، الگوي جريان نقدي جنسن (1986) و الگوي توسعه يافته جريان نقدي ريچاردسون (2006)، براي محاسبه ناكارايي سرمايه گذاري استفاده شده است. باقيمانده هاي مثبت و منفي به ترتيب، نشان دهنده بيش و كم سرمايه گذاري است كه در اين پژوهش به عنوان نماينده ناكارايي سرمايه گذاري درنظر گرفته شده است. همچنين، فروش اختياري و اقلام تعهدي اختياري، به عنوان نماينده مديريت سود درنظر گرفته شدند. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بين اقلام تعهدي اختياري و ناكارايي سرمايه گذاري در شركت هاي داراي هزينه هاي نمايندگي زياد، رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنين، نتايج با استفاده از باقيمانده هاي الگوي جريان نقدي جنسن (1986)، به عنوان نماينده ناكارايي سرمايه گذاري، نشان داد كه بين فروش اختياري و ناكارايي سرمايه گذاري در شركت هاي داراي هزينه هاي نمايندگي كم، رابطه منفي و معناداري وجود دارد.

One of the earnings management consequences is investment inefficiency (over or under-investment) in companies. Also, it is expected that this issue will increase in companies with high agency costs. The objective of this study is to investigate the relationship between earnings management and investments inefficiency in companies with high and low agency costs listed in the Tehran Stock Exchange. In order to test this, the hypothesis on a sample of 98 companies from 1386 till 1396 and using multivariate regression models were tested. For this purpose, the residual cash flow pattern Jensen (1986) and cash flow developed pattern Richardson (2006) was used to calculate the investment inefficiency. The positive and negative residuals will represent over investments and under investments, respectively and in this study is used as a proxy for investment inefficiency. Also, discretionary revenues and discretionary accruals as a proxy for earnings management were considered. The results show that there is a significant negative relationship between discretionary accruals and inefficient investment in firms with high agency costs. Also, results using a residual cash flow pattern Jensen (1986) as a proxy for investment inefficiency indicated a significant negative relationship between discretionary revenues and inefficient investment in firms with low agency costs.