تحليلي فرماليستي از نفثة المصدور

A Formalistic Analysis of The Nafsatol Masdoor

كتاب المصدور، اثر محمّد زيدريِ نسوي از كتب مطرح در حوزۀ نثر مصنوع است. مؤلّف با وجود اينكه كتاب خود را به قصد بيانِ تألّمات و شرحِ ستم هايي نگاشته كه نتيجۀ حملۀ مغول به سرزمين اوست، بيش از حدِّ انتظار به آرايش هاي كلامي توجّه داشته است؛ تا جايي كه روايتِ تاريخ و اظهار شكوه و دردمنديِ وي كاملاً تحت الشعاع وسواس هاي زباني و بلاغي قرار گرفته است. در اين مقاله كه چارچوب نظري آن، نظريّه هايي است كه از سوي نخستين فرماليست ها مطرح گرديده، وجوهي از ساختارِ زبانِ ‌ نفثةالمصدور و شاخصه هايي كه در تكوينِ متن اين اثر نقش دارند، شناسايي شده و از منظر فرماليسم مورد بررسي قرار گرفته است. محدودۀ بررسي هاي چند مؤلّفه از مؤلّفه هاي اصلي فرماليسم و مبناي بررسي نيز معيارهاي برآمده از آراي منتقدان مطرح فرماليست است. در اين راستا مصداق هايي از متن نفثة‌المصدور كه با شاخصه هاي اصلي فرماليسم، يعني؛ «تعليقِ معنايي»، «عدول از هنجار»، «آشنايي زدايي»، «ادبيّت» و «برجسته سازي» قرابت دارد، مورد بررسي و تحليل قرار فرار گرفته است.

The Nafsatol Masdoor from Mohammad Zeidari Nasavi is one the distinguished books in the sphere of symbolic prose. Though the author has written his book to express the anguish and the cruelties caused by the Mongol invasion, he focused on the speech arrangements. His narration of the history and his complains and sufferings were thoroughly under the influence of his lingual and rhetorical obsessions. We have tried, in this article, to study the theories posed by the formalists and some aspects from the structural language of the Nafsatol Masdoor. The limits of the studies are some major components of formalism and the ideas of some critics. In this way, evidences from Nafsatol Masdoor with the main specification that, meaning, suspension, retraction from norms, defamiliarization , being well-mannered and highlighting will be studied and analyzed.