صناعات پردازي آوايي بديعي شعر گلچين گيلاني

Rhetorical Phonetics of Figures of Speech in Gilchin Guilani's Poetry

شعر فارسي در دورة معاصر، با تأكيد بر عناصر فرمي و ساختاري، در ابعاد گوناگون و در راستاي تجدّد و نوآوري، بسيار فعّال ظاهر شده و در تعامل با مكاتب ادبي غرب، به فرم خود تازگي بخشيده، و سعي در تغيير و نوزايي داشته است؛ يكي از شاخه هاي، اين تغيير و نوزايي، در قالب نظرّيۀ فرماليستي قابل بحث و بررسي است، قاعده افزايي، قواعد افزون بر قواعد حاكم بر زبان خودكار و روزمرّه در اثر ادبي، از قبيل وزن ، قافيه ، رديف، جناس، سجع، ترصيع، واج آرايي، تكرار و ديگر آرايه هاي لفظي به وجود آورند. بنابراين از طريق تكرار كلام كه عامل اصلي خلق انواع توازن است در زبان شعر روي مي دهد. اين پژوهش در صدد است تا مجموعۀ شعر گلچين گيلاني را از طريق قاعده افزايي مورد بررسي فرماليستي قرار دهد. استفاده از رديف ها فعلي، تكرار، انواع سجع و جناس و واج آرايي مهم ترين انواع قاعده افزايي در مجموعۀ شعر گلچين هستند كه موسيقي دروني اشعارش را تا حدّ زيادي بالا برده است.

Persian poetry, In its contemporary period, by focusing on structural formalistic elements, in numerous dimensions and on the way of innovation, has appeared and tries to modify itself. One of the branches of this change and rebirth is disputable in the formalistic theory. Rule increment, addition of rules on the present grammar in the daily language such as rhythm, row, pun, versification, inlay, phoneme, repetition and other literal arrays which are added to the present language have had significant impact on its evolution. In this article, we are to investigate Golchin Guilani's poetry in a formalistic way. The findings show that the poet , through rule increment, has added the musical value and structural coherence and has changed his stanzas to artistic phenomena. Using the present row, repetition, different types of versification, pun and phenomenal morpheme are the most important kinds of rule increment of Golchin's anthology in poetry which have considerably increased its melody.