مطالعه كيفي شرايط، زمينه‌ها و پيامدهاي كارآفريني در صنايع دستي شهر اصفهان براي دانش‌آموزان: (ارائه يك نظريه مبنايي)

هدف پژوهش حاضر مطالعه كيفي كارآفريني در صنايع دستي براي دانش‌آموزان دوره ابتدايي شهر اصفهان است. روش پژوهش حاضر، كيفي نظريه مبنايي و از نظر هدف نيز پژوهشي كاربردي است. مشاركت‌كنندگان در پژوهش شامل معلمان، مربيان و مديران بودند كه حداقل معيار لازم درگيري با فعاليت‌هاي صنايع دستي را داشتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبه‌هاي عميق نيمه ساختاريافته تا حصول اشباع نظري، يعني 19 مصاحبه، استفاده شد. نمونه‌گيري به روش نظري انجام شد و براي اعتبار داده‌ها از راهبرد بازبيني و خوانش مجدد و ديدگاه استادان استفاده شد. فرايند پياده‌سازي و تحليل متون مصاحبه‌ها به شناسايي 34 مفهوم و 12 مضمون محوري (دانش پايه صنايع دستي، مصداق‌هاي صنايع محور، خلاقيت كارآفرينانه، مروجان آموزشگاهي، مياني و اداري، جو فرهنگي، اجتماعي، تمايلات روان‌شناختي، ترسيم نقشه شناختي آينده، پيامدهاي اوليه و ثانويه) منجر شد. سرانجام ايده مركزي پژوهش «كارآفريني در صنايع دستي به‌مثابه دانش، تمايل و ارزش» شكل گرفت كه نسبت به مقولات محوري از سطح انتزاع و جامعيت بالاتري برخوردار است. در انتها نيز مضمون‌هاي محوري شناسايي‌شده در قالب مدل پارادايمي اشتراوس و كوربين در بخش‌هاي مختلف آن ترسيم شدند. با توجه به نتايج مصاحبه با خبرگان مي‌توان گفت، آشنايي دانش‌آموزان از دوره ابتدايي با كارآفريني در صنايع دستي ضرورت دارد و زمينه شكل‌گيري و رغبت آن‌ها را فراهم مي‌كند.