بررسي اثر متام سديم بر مهار علف‌هاي هرز، گل جاليز (Phelipanche aegyptiaca Pers.) و تنفس ميكروبي خاك در گوجه فرنگي (Lycopersicon esculentum Mill.)

گل جاليز يكي از مهم­ترين علف‌هاي هرز مزارع گوجه فرنگي است و يكي از روش‌هاي مبارزه با آن استفاده از مواد تدخيني است. پژوهشي به اين منظور طي سال 1390در منطقه مشهد در مزرعه نمونه متعلق به آستان قدس رضوي به اجرا درآمد. آزمايش در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با 6تيمار شامل صفر، 500، 750، 1000 و 1250 و 1500 كيلوگرم در هكتار متام سديم از ماده تجارتي واپام(32/7 درصد-اس ال) در 4 تكرار پياده شد. هر كرت به دو قسمت تقسيم شد و در يك نيمه علف‌هاي هرز به جز گل جاليز وجين دستي شدند ولي در نيمه ديگر هيچ وجيني انجام نشد. متام سديم با استفاده از دستگاه خودكار تزريق قلمي به كار برده شد. تعداد اندام هوايي و وزن خشك ‌گل جاليز در نيمه كرت عاري از علف‌هاي هرز و ساير علف‌هاي هرز در نيمه وجين نشده اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه كاهش آلودگي علف‌هاي هرز در اثر مصرف متام سديم تابع منحني لجيستيك با سه پارامتر بود. حساسيت علف‌هاي هرز مختلف متفاوت بود به طوريكه علف‌‌هاي هرز شامل تاج خروس و سلمه با ED50 معادل 474 و 775 ليتر در هكتار تحمل بيشتري نسبت به خرفه، تاج­ريزي و سوروف نشان دادند. با اين حال عملكردي از كرت‌هاي وجين نشده برداشت نشد. تراكم گل جاليز در كرت‌هاي عاري از ساير علف هرز داراي روند مشخصي نبود، ولي تعداد ميوه و عملكرد گوجه فرنگي در واحد سطح به طور خطي با مصرف متام سديم افزايش داشت. تاثير متام سديم بر كاهش تنفس ميكروبي خاك از معادله غير خطي گامپرتز پيروي كرد

this article has no abstract