تعيين مؤلفه‌هاي تلفيق محتواي برنامه درسي ميان‌رشته‌اي محيط‌زيست پايدار براي آموزش عالي كشاورزي با استفاده از TOPSIS و ANP فازي

اين پژوهش با هدف شناسايي و اولويت‌بندي مجموعه‌اي نمايا از مؤلفه‌هاي مؤثر در، تلفيق ميان‌رشته‌اي آموزش محيط‌زيست پايدار در آموزش عالي كشاورزي انجام شد. با بررسي مطالعات و تحقيقات پيشين، دو مؤلفه پايه و 35 مؤلفه داخلي به دست آمد. اين مؤلفه‌ها بر اساس نظر اعضاي هيئت‌علمي و صاحب‌نظران رشته‌هاي كشاورزي منابع طبيعي و محيط‌زيست، با استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره TOPSIS و ANP فازي اولويت‌بندي و تأييد گرديد. پس از تجزيه‌وتحليل داده‌ها، با توجه به وزن نهايي به‌دست‌آمده در بخش «ارتباط توسعه پايدار محيط‌زيست و آموزش عالي كشاورزي»، مؤلفه‌هاي: مفاهيم حفاظت از منابع خاك، احياي اراضي كشاورزي و ساماندهي زمين، افزايش بهره‌وري و عوامل و منابع توليد در بخش كشاورزي، به ترتيب در رتبه‌هاي اول تا سوم قرار گرفتند و در بخش دوم نشانگر «گستردگي و جامع بودن محتواي برنامه درسي كشاورزي در تلفيق با مفاهيم پايداري محيط‌زيست » با كسب درجه اهميت 262/0، مشخص شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه تكراري بودن برخي مفاهيم در قسمت گستردگي محتوا از عامل‌هاي مهم در جهت تلفيق ميان‌رشته‌اي آموزش محيط‌زيست پايدار در آموزش عالي كشاورزي مي‌باشد و همچنين تمركز محتواهاي آموزشي در درون رشته‌هاي علمي نيز بدون توجه به مفاهيم توسعه پايدار از ديگر موارد مهم در اين مبحث مي‌باشد.