نوع‌شناسي رفتارهاي ناپايدار بهره‌برداران زراعي شهرستان كرمانشاه

آثار مخرب زيست محيطي، كاهش سلامتي انسان و ديگر موجودات زنده و بحران امنيت غذايي، يكي از مهم‌ترين مسائل پيش روي جامعه جهاني مي باشد كه ذهن بسياري از محققان را به خود مشغول ساخته است. سؤال اينجاست كه آيا طبيعت خود كشاورزي به‌تنهايي مسئول اين‌همه اثرات مخرب است يا اينكه رفتار كنشگران درون نظام كشاورزي، محرك و تشديدكننده اين اثرات ناپايداري است؟. لذا در پژوهش حاضر، سعي بر آن است كه با استفاده از مطالعه كيفي به نوع شناسي و عمق رويداد رفتارهاي ناپايدار بهره برداران زراعي شهرستان كرمانشاه پرداخته شود. در اين راستا نمونه هاي موردمطالعه، كشاورزان و كارشناسان اجرايي جهاد كشاورزي و محيط‌زيست بودند كه با توجه به تعداد دهستان ها (10 دهستان)، از طريق نمونه گيري هدفمند (از نوع زنجيره اي) انتخاب گرديدند. تعداد مشاركت‌كنندگان اين پژوهش ۳۳ نفر بودند. به‌منظور گردآوري داده ها از مصاحبه عميق و گروه هاي متمركز بهره گرفته شد و فرايند جمع‌آوري داده ها تا رسيدن به اشباع تئوريك ادامه پيدا كرد. روايي و پايايي نتايج، توسط روش تكثرگرايي داده ها و بازخورد از مشاركت كنندگان مورد تأييد قرار گرفت. رفتار ناپايدار زراعي در قالب 8 تم اصلي استخراج شد. روابط موجود در بين اين رفتارها نيز با استفاده از نرم‌افزار Cmap نمايش داده شد. بررسي هاي به‌عمل‌آمده و گفت‌وشنودهاي صورت گرفته، تصويري جديدي از رفتار ناپايدار زراعي در اختيار محقق قرار داد و پرده از اين حقيقت برداشت كه رفتارهاي ناپايدار زراعي تحت تأثير شرايط، عوامل و محرك‌هاي دروني و بيروني مختلفي به وجود مي آيند.