به‎كارگيري جاذب سبوس برنج در حذف فورفورال از آب‏هاي آلوده در مقايسه با كربن فعال

فورفورال ماده‌اي سمي و زيست تخريب ناپذير است كه در فاضلاب صنايع پالايشگاهي، روغن‎سازي و پتروشيمي يافت مي‌شود. در اين پژوهش، عملكرد جاذب‌ سبوس برنج براي حذف فورفورال از آب‌هاي آلوده ارزيابي شد. اثر عوامل عملياتي شامل غلظت فورفورال (mg/L 100-900)، زمان ماند (min 30-150)، غلظت جاذب (g/L 5-30) و pH محلول (10-2) با استفاده از طراحي آزمايش‌ها به‎روش يك عامل در يك زمان بررسي شد. مطابق با نتايج، pH عامل مهم و موثري در جذب فورفورال است. حداكثر ظرفيت جذب فورفورال بر سبوس برنج در 8=pH در حدود mg/g 10 به‎دست آمد. اين درحالي است ‌كه در 6=pH ظرفيت جذب فورفورال بر سبوس برنج برابر با mg/g 4.5 حاصل شد. با افزايش زمان ماند تا حدود min 80 در 7=pH، ظرفيت جذب تعادلي فورفورال بر سبوس برنج به حدود mg/g 7.5 رسيد و اين روند تا بعد از زمان ماند 24 ساعت نيز ثابت بود. مقادير بهينه‌ عوامل در جذب 50 درصدي فورفورال با جاذب‏ سبوس برنج در غلظت جاذب g/L 25، زمان ماند min 120و 8=pH به‎دست آمد. مدل هم‏دماي لانگمير براي حذف فورفورال با جاذب‌ سبوس برنج نتيجه شد.