هنر سبكي آويني در توصيفات گنجينه آسمان‌

هنر سبكي و روايت پردازي كه آويني در آثارش به كار برده، آنها را به عنوان يكي از نثرهاي شاخص عصر انقلاب، به خصوص ادبيات عرصه دفاع مقدس ممتاز كرده است. در اين مقاله، سعي نگارنده بر اين بوده است كه هنر سبكي و روايت پردازي او را از حيث لفظ و معنا در ارتباط با توصيفات كتاب «گنجينه آسماني» بررسي كند. «استشهاد به آيات و احاديث»، بهره گيري از «تشخيص»، «تلميح»، «سجع»، «مراعات نظير» و انواع «تشبيهات» نيز از شگردهاي مختلف بياني و سبكي آويني براي پرداخت توصيف هاست كه در اين مقاله به آن اشاره اي خواهد شد. سؤال اصلي پژوهش حاضر اين است كه آويني با به كارگيري نمودهاي زباني، تكنيك هاي روايي، بلاغي و سبكي كوشيده است، موجبات پويايي و زيبايي توصيفاتش را فراهم سازد. نگارنده كوشيده است اين نكات سبكي و روايي را در اين مورد، با ذكر شواهدي از كتاب «گنجينه آسماني»، پيش روي پژوهندگان و علاقه مندان قرار دهد.