بررسي عوامل اجتماعي مرتبط با ميزان ارتكاب به سرقت از منزل در شهر تبريز (مورد مطالعه: سارقين شهر تبريز)

The Role of social factors associated with the perpetration of Residential theft in the city of Tabriz (Case Study: the thieves of Tabriz)

جرم يا انحراف چراغ خطري است كه نشان از نقايص يا كمبودهاي جامعه است كه داراي عوامل مختلف مي‌باشد. اين پژوهش با هدف بررسي نقش عوامل اجتماعي مرتبط با ميزان ارتكاب به سرقت از منزل در شهر تبريز به انجام رسيده است. جامعه آماري پژوهش كليه سارقين دستگير شده حاضر در زندان شهر تبريز در سال 1395 مي‌باشد و با روش تمام شماري از 93 نفر اطلاعات لازم جمع‌آوري شده است. نتايج پژوهش حاكي از اين است كه بين احساس آنومي اجتماعي و همنشيني با افراد خلاف‌كار و ميزان ارتكاب به سرقت از منزل رابطه مثبت وجود دارد. در مقابل بين دين‌داري و كنترل اجتماعي و ميزان ارتكاب به سرقت از منزل رابطه معكوس وجود دارد. همچنين نتايج بررسي ارتباط بين متغير سن و ميزان ارتكاب به سرقت از منزل نيز حاكي از وجود رابطه معكوس بين دو متغير مي‌باشد. در نهايت بررسي رابطه بين دو متغير بعد خانوار و ميزان ارتكاب به سرقت از منزل نيز حاكي از وجود رابطه مثبت بين دو متغير مي‌باشد.

Crime is like a danger light that shows detects or deficiencies community and usually has different causes. This research was conducted with the aim of investigating the role of social factors which associated in the perpetration of residential burglary in the city of Tabriz. The study population was all thieves that arrested in Tabriz prison in 1395. Information has collected by using census from 93 people. The results indicated that between social anomie and Associated with the bad guys and the rate of residential theft is a positive relationship. In contrast, there is an inverse relationship between religiosity and social control and the rate of residential theft. Also results show that the relation between age and the rate of residential theft is inverse. Finally, the relationship between two variables of household size and the rate of residential theft is positive.