مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - ساختار جوامع و نقشه پراكنش علف‌هاي هرز مزارع گندم آبي استان آذربايجان غربي

چكيده فارسي :

شناسايي علف‌هاي هرز به عنوان اساسي‌ترين اقدام در مديريت علف‌هاي هرز مزارع محسوب مي‌شود. با اطلاع از وجود علف‌هاي هرز خاص در يك منطقه مي‌توان در مورد روش‌هاي كنترل آن‌ها تصميم گرفت و برنامه ريزي كرد در غير اين صورت اعمال روش‌هاي مختلف كنترل از اثرات مطلوبي برخوردار نخواهد بود. گندم از مهم‌ترين محصولات زراعي در استان آذربايجان غربي بوده و طبق آمار سازمان جهاد كشاوزري استان بيش از 200 هزار هكتار از اراضي استان به كشت اين محصول اختصاص داده شده است. به منظور شناسايي و تعيين تراكم و غالبيت علف‌هاي هرز، 48 مزرعه گندم در 7 شهرستان استان در سال‌هاي 87-1383 بررسي و طبق روش توماس با پرتاپ كوادرات تعداد علف‌هاي هرز به تفكيك جنس و گونه شمارش شد. با استفاده از معادلات موجود تراكم، فراواني، يكنواختي و شاخص غالبيت هر گونه محاسبه شد. در هر مزرعه طول و عرض جغرافيائي و ارتفاع از سطح دريا توسط دستگاه GPS ثبت شد. بر اساس نتايج به دست آمده در مزارع گندم استان آذربايجان غربي 52 گونه علف هرز متعلق به 20 خانواده گياهي وجود دارد. پهن‌برگ‌هاي غالب از نظر فراواني به ترتيب اهميت عبارت بودند از خردل وحشي Sinapis arvensis L.))، ماشك (Vicia sp.)، گوش خرگوش (L.)Andrz.) Conringia orientalis) و شاه تره (Fumaria parviflora Lam.). باريك‌برگهاي غالب به ترتيب اهميت عبارت بودند از چاودار (Secale cereale L.). و يولاف وحشي (Dun. Avena ludoviciana).