ارزيابي تغييرپذيري گام‌برداري افراد ناشنوا و مقايسه آن با افراد شنوا پس از يك دوره تمرينات حسي ـ عمقي

Comparing Gait Variability Between Deaf and Normal-Hearing Children After Proprioception Training

هدف: شاخص تغييرپذيري گام‌برداري يك شاخص مهم در درمان كلينيكي افراد با مشكلات گام‌برداري است. از آنجايي كه تاكنون تغييرپذيري گام‌برداري در افراد ناشنوا مورد ارزيابي قرار نگرفته است، هدف از اين مطالعه ارزيابي تغييرپذيري گام‌برداري افراد ناشنوا و مقايسه آن با افراد سالم است. روش ها: جامعه آماري اين پژوهش افراد ناشنوا و گروه با شنوايي عادي بودند كه از بين آن‌ها ده نفر (با دامنه سني هشت تا چهارده سال) كه داوطلب شركت در اين پژوهش بودند و نيز ده نفر از افراد با شنوايي عادي با سن و ويژگي‌هاي آنتروپومتريكي مشابه انتخاب شدند. در اين پژوهش از ابزار سيستم تحليل حركتي سه بعدي vicon، براي اندازه‌گيري متغير كينماتيكي جهت گام‌برداري افراد استفاده شد. در مقايسه درون‌گروهي از روش آماري تي تست وابسته و در مقايسه بين‌گروهي از تي تست مستقل استفاده شد. كليه مراحل تجزيه و تحليل آماري داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و با سطح معناداري P<0/05 انجام پذيرفت. يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان دادند تغييرپذيري در اثر تمرينات تداخلي حسي‌عمقي در گروه ناشنوا كاهش يافت؛ اما اين تغيير به لحاظ آماري معني‌دار نبوده است (05/0 نتيجه گيري: با توجه با نتايج اين مطالعه پيشنهاد مي‌شود كه در برنامه تربيت‌بدني مدارس اين كودكان برنامه‌هاي تعادلي با تأكيد بر بهبود سيستم‌هاي تعادلي، به‌ويژه سيستم حسي‌عمقي گنجانيده شود.

Objective: Gait variability is an important feature in clinical treatment of people with walking problems. Since the gait variability has not been yet evaluated among deaf people, the purpose of this study was to evaluate the gait variability in deaf children and compare it with normal-hearing peers. Methods: The study population consists of deaf and normal-hearing children living in Hamedan, Iran. Of these, 10 deaf (aged 8-14 years) and 10 with normal hearing matched for age and anthropometric characteristics volunteered to participate in the study. The 3D Vicon motion analysis system was used to measure the kinematic gait parameters in subjects. Paired sample t-test was used for within-group comparison and independent sample t-test for between-group comparison. Statistical analysis was performed in SPSS software by considering a significance level of P<0.05. Results: The gait variability after proprioception training decreased in deaf children, but this change was not statistically significant (P>0.05). There was no significant difference between the two groups before and after the training (P>0.05). Conclusion: It is suggested that balance exercise with an emphasis on proprioception training be included in the physical education program of deaf children.