حق تكويني و مباني فلسفي آن از منظر حكمت متعاليه

فلسفه حق به‌مثابه يكي از انواع فلسفه‌هاي مضاف، دانشي نوپديد است كه درباره امري واقعي به نام «حق» و مسائل مربوط به آن از قبيل محتواي مفهومي، ساختار وجودي، انواع حق و صاحبان حق اظهارنظر مي‌كند. روش مطالعه اين شاخه از فلسفه مضاف، بهره‌گيري از مطالعه عقلاني درباره احكام كلي حق است. «حق تكويني» يكي از مهم‌ترين انواع حق است كه صاحبان آن همه انواع موجودات را دربرمي‌گيرند. در نگارش پيش‌رو «حق» از منظر اصول فلسفي حكمت متعاليه از جهت تحليل ساختار مفهومي، وجودي و ارتباط با وجود بررسي شده و روشن كرده‌ايم كه حق مساوي با وجود است. در ادامه براي روشن‌تر شدن شاكله بحث، به ماهيت حق تكويني پرداخته و با ذكر مراتب و ويژگي‌هاي وجودي آن از قبيل مساوقت با وجود، جايگاه حق تكويني را به عنوان يكي از عوارض ذاتي وجود كه بايد در فلسفه مورد بحث قرار گيرد، تثبيت كرده‌ايم.