تدوين ابعاد اجتماعي سلامت از منظر مديريت شهري

مقدمه:  ارتقاء سلامت اجتماعي در بعد كلان در هر جامعه‌اي نشانه‌اي از رفاه و پيشرفت است و اين امر بدون تهيه مدلي بومي و كاركردي متناسب با شرايط جامعه امكان پذير نمي‌باشد. پژوهش حاضر به تدوين شاخص‌هاي سلامت اجتماعي از منظر مديريت شهري مي‌پردازد. روش: به منظور تدوين ابعاد اجتماعي سلامت از منظر مديريت شهري از روش زمينه‌يابي استفاده گرديد. جامعه آماري پژوهش عبارت بودند از كليه خبرگان در حوزه سلامت اجتماعي و مديران شهري كه 311 نفر از آن ها به شيوه در دسترس از شهر تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت از  پرسشنامه محقق ساخته با 20 شاخص و 114 نشانگر، داراي آلفاي كرونباخ 975/0 بود كه با استفاده از روش زمينه‌يابي (مصاحبه، گروه كانوني و دلفي) مطابق نظر گروهي از خبرگان سلامت اجتماعي و مديران ارشد شهري جهت بررسي شاخص‌هاي سلامت اجتماعي از منظر مديريت شهري در ايران طراحي گرديد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات و تدوين شاخص‌ها از روش تحليل عاملي اكتشافي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از تحليل اكتشافي حاكي از وجود  20 شاخص و 114 نشانگر  به عنوان مؤلفه‌هاي اجتماعي سلامت از منظر مديريت شهري بود. نتيجه‌گيري: با شناسايي شاخص‌ها و نشانگرهاي سلامت اجتماعي شهري مي‌توان آنها را در ايران اعتباريابي و هنجاريابي نمود و با تهيه چك ليستي مبني بر اين مدل، مي‌توان به ارتقاء سلامت اجتماعي در طرح ها و پروژه‌هاي شهري كمك كرد.