پيش بيني مشكلات تنظيم هيجاني مادران حاشيه نشين شهر تهران بر اساس سبك‌هاي دلبستگي آنان

مقدمه: امروزه حاشيه نشيني يكي از مهمترين بسترهاي بروز آسيب هاي رواني اجتماعي تلقي مي شود. براي پيشگيري از بروز اين آسيب‌ها، ابتدا بايد به خانواده و يكي از مهمترين نقش‌هاي آن يعني مادري، توجه كرد. لذا پژوهش حاضر درصدد پيش بيني مشكلات تنظيم هيجاني مادران ساكن در حاشيه شهر تهران، بر اساس سبك‌هاي دلبستگي آنان بود. روش: پژوهش حاضر به صورت توصيفي مقطعي و از نوع همبستگي بود. جامعه ي اين پژوهش شامل كليه مادران داراي فرزند ساكن در شهرستان هاي رباط كريم و پاكدشت بود. بدين منظور نمونه اي متشكل از 119 نفر از زنان ساكن در اين دو شهرستان به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و به پرسشنامه هاي سبك دلبستگي بزرگسال (بشارت، 1392) و مقياس مشكلات تنظيم هيجاني (گراتز و رومئر، 2004) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحليل رگرسيون خطي چندمتغيري در نرم افزار SPSS20 مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه مادران با سبك ايمن مشكلات كمتري در تنظيم هيجانات داشته، وضوح هيجاني بالاتر و توانايي دسترسي به راهبردهاي نظم بخشي هيجاني بهتري دارند؛ سبك اجتنابي قادر به پيش بيني مشكلات مربوط به شركت در رفتارهاي هدفمند و سبك دوسوگرا به طور معني داري نمره كل دشواري در تنظيم هيجان، عدم پذيرش پاسخ هاي هيجاني، مشكلات كنترل تكانه و محدوديت دسترسي به راهبردهاي تنظيم هيجاني را پيش بيني نمود. نتيجه‌گيري: اين نتايج بيانگر اهميت بيشتر سبك هاي دلبستگي دوسوگرا و ايمن و نقش كمتر سبك اجتنابي در پيش بيني مشكلات مرتبط با نظم بخشي به هيجانات در مادران حاشيه نشين شهر تهران بود.