بررسي اثربخشي آموزش هاي مبتني بر نظريه گاتمن بر سازگاري و رضايت زناشويي زوجين

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ » آﻣﻮزش ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﮔﺎﺗﻤﻦ ﺑﺮ ﺳﺎزﮔﺎري و رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ زوﺟﯿﻦ ﺑﻮد ﮐـﻪ در ﺳﺎل 94-95« اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. روش ﭘﮋوﻫﺶ: ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع» ﺗﺠﺮﺑﯽ« و ﺑﺎ » ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮔـﻮاه « اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪ . ﺟﺎﻣﻌـﻪ آﻣـﺎري ﻫﻤـﻪ زوﺟـﯿﻦ ﺷﻬﺮﺷﯿﺮاز در ﺳﺎل 95- 94 ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﻤﻮﻧﮥ ﭘﮋوﻫﺶ را 28 ﻧﻔﺮ از زوﺟﯿﻦ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ دادﻧﺪﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧـﻪ ﮔﯿـﺮي دردﺳـﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب و در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ) 14 ﻧﻔﺮ( وﮔﻮاه )14 ﻧﻔﺮ( ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷـﺪﻧﺪ . ﺑـﺮاي ﮔـﺮدآوري داده ﻫـﺎ ، ﭘﺮﺳﺸـﻨﺎﻣﻪ ﺳﺎزﮔﺎري زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ )داس،1976( و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﺎﺧﺺ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ )ﻫﺎدﺳﻦ،1993( اﺟﺮا ﺷﺪ. ﺑﺮ روي ﻫﺮ دوﮔـﺮوه،ﭘﯿﺶ آزﻣـﻮن اﺟـﺮا ﮔﺮدﯾﺪ، ﺳﭙﺲ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ، در 7 ﺟﻠﺴﮥ 120 دﻗﯿﻘﻪ اي آﻣﻮزش دﯾﺪﻧﺪ. ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ، ﭘﺲ آزﻣـﻮن روي ﻫـﺮ دو ﮔﺮوه اﺟﺮا ﺷﺪ. داده ﻫﺎي ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰاSPSS )19( و ﺑﻌﺪ از ﺟﻤﻊ آوري داده ﻫﺎ و ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ)ﻣﺂﻧﮑﻮا( و )آﻧﮑﻮا( ﺳﻮال ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽ ﮔﺮدﯾﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ آﻣﻮزش ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﮔﺎﺗﻤﻦ، ﺑﺮ ﺳﺎزﮔﺎري ) 0/01 p< ( و اﻓﺰاﯾﺶ رﺿﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ زوﺟﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﯿﺮاز 0/01 ( p< ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﺎ داري دارد. ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﻣﻄﺎﺑﻖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾـﻪ ﮔـﺎﺗﻤﻦ ﺗﻮاﻧﺴـﺘﻪ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻣﯿـﺰان ﺳـﺎزﮔﺎري و رﺿـ ﺎﯾﺖ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ را در ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﯽداري ﮐﺎﻫﺶ دﻫﺪ. اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻣﺆﯾﺪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻼت راﺑﻄﻪ اي را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ درﻣـﺎن ﻫـﺎي راﺑﻄﻪ اي از ﻣﯿﺎن ﺑﺮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ آﻣﻮزش ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﮔﺎﺗﻤﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ راﻫﮕﺸﺎي ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاي ﭘﯿﺶﮔﯿﺮي و ﺣﻞ ﻣﺸـﮑﻼت زوﺟـﯿﻦ و ﮐﺎﻫﺶ ﺑﯽ ﺛﺒﺎﺗﯽ ازدواج و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از وﻗﻮع ﻃﻼق ﺑﺎﺷﺪ.