راﺑﻄﻪ ي ﺷﯿﻮه ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري وﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﺑﺎﻋﻤﻠﮑﺮدداﻧﺶ آﻣﻮزان

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ رواﺑﻂ ﻋﺎﻃﻔﯽ وﻧﺤﻮه ارﺗﺒﺎط ﮐﻠﯽ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪان اﺳﺖ وﻋﺎﻣﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﺑﺮاي رﺷﺪو ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎرﻣﯽآﯾﺪ. ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ،ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ ﺷﯿﻮه ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري و ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺳﺖ. روش ﭘﮋوﻫﺶ: ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ و ﺑﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﺮ روي ﻧﻤﻮﻧﻪ اي ﺑﻪ ﺣﺠﻢ 291 ﻧﻔﺮ از داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﭘﺎﯾﻪ دﻫﻢ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. اﺑﺰارﻫﺎي ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺷﯿﻮه ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري ﺑﺎﻣﺮﯾﻨﺪ )1991(، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ راﻫﺒﺮدﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﻻزاروس)1988( و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺳﺖ.دادهﻫﺎ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺳﺎده ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯿﻮ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪي از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSSﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺒﮏ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺪاري )0/01=r=0/238،p( ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺜﺒﺖ و ﺳﺒﮏ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻫﯿﺠﺎن ﻣﺪاري)0/01=r=-0/167،p(ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻔﯽ و در ﺳﻄﺢ 0/05 ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ را در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺷﯿﻮه ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري،ﺳﻬﻞ ﮔﯿﺮاﻧﻪ )0/01=r=-0/339،p( ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻔﯽ و ﺷﯿﻮه ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ )0/01=r=0/382،p(ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺜﺒﺖ ﻣﻌﻨﺎدارﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ را در داﻧﺶ آﻣﻮزان ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ، ﺳﺒﮏ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ اي ﻣﺴﻠﻪ ﻣﺪار ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻣﺜﺒﺖ داﻧﺶ آﻣﻮزان ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداري دارد، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﯿﻮه ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري، ﺳﻬﻞ ﮔﯿﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﻔﯽ و ﺷﯿﻮه ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در داﻧﺶ آﻣﻮزان راﺑﻄﻪ دارد.