بررسي سن يائسگي و عوامل مرتبط با آن در زنان يائسه

ﻣﻘﺪﻣﻪ: ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ ﻓﺮاﯾﻨﺪي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ و ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﻋﻠﺎﯾﻢ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ. ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴـﮕﯽ ﺑـﯿﻦ اﻓـﺮاد ﻣﺘﻔـﺎوت اﺳﺖ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ اﯾـﻦ وﺟـﻮد در ﻧﺘـﺎﯾﺞ ﺑـﻪ دﺳـﺖ آﻣـﺪه از ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﮔﻮﻧـﺎﮔﻮن ﺗﻨﺎﻗﺾﻫﺎي زﯾﺎدي وﺟﻮد دارد. ﻟﺬا اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن در زﻧﺎن ﯾﺎﺋﺴـﻪ اﻧﺠـﺎم ﮔﺮﻓﺖ. روش ﭘﮋوﻫﺶ: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در آن 400 ﻧﻔﺮ از زﻧﺎن ﯾﺎﺋﺴﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. اﻃﻠﺎﻋﺎت از ﻃﺮﯾﻖ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺟﻤﻊآوري ﺷﺪه و ﺳﭙﺲ دادهﻫـﺎ ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از آﻣـﺎر ﺗﻮﺻـﯿﻔﯽ، ﺗـﯽ اﺳﺘﻮدﻧﺖ، ﮐﺎي دو و ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و اﺳﭙﯿﺮﻣﻦ ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ 47/21±4/15 ﺳﺎل ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ. ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎرﺿـﻪ ﯾﺎﺋﺴـﮕﯽ ﻋﺼـﺒﺎﻧﯿﺖ )67/2 درﺻﺪ(، ﺳﺮدرد )52/1 درﺻﺪ(، ﮐﺎﻫﺶ ﺣﺎﻓﻈﻪ و ﺗﻤﺮﮐﺰ )49/8 درﺻـﺪ(، درد ﻋﻀـﻠﺎت و ﻣﻔﺎﺻـﻞ )45/5 درﺻـﺪ( و ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎرﺿﻪ ﺧﺎرش ﭘﻮﺳﺖ )16/7 درﺻﺪ( ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴـﮕﯽ و ﺳـﻦ ﻣﻨـﺎرك، ﺗﻌـﺪاد زاﯾﻤﺎن، ﺳﯿﮑﻠﻬﺎي ﻗﺎﻋﺪﮔﯽ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ، ﻣﺼﺮف ﻗﺮص ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي از ﺑﺎرداري، وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺎﻫﻞ، ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ ﻣﺎدر و وﺿﻌﯿﺖ ﺗﻐﺬﯾﻪ ارﺗﺒﺎط آﻣﺎري ﻣﻌﻨﯽداري وﺟﻮد دارد )0/05 P< (. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﭘـﺎﯾﯿﻦ ﺑـﻮد. از آﻧﺠﺎﺋﯿﮑـﻪ وﺿـﻌﯿﺖ اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ_ اﻗﺘﺼﺎدي، وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺎروري و ﺗﻐﺬﯾﻪ ﺑﺮ ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰي ﺻﺤﯿﺢ در ﺟﻬﺖ اﺻﻠﺎح ﻋﻮاﻣﻞ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﺪﯾﻞ ﻣﯽﺗﻮان ﺳﻦ ﯾﺎﺋﺴﮕﯽ را اﻓﺰاﯾﺶ داد.