نقش استاتين ها در بيماري آلزايمر

The role of statins in Alzheimer's disease

زمينه و هدف: بيماري آلزايمر يك اختلال پيشرونده ي اضمحلال عصبي مي باشد كه توسط چندين اختلال شناختي از جمله ناتواني در اجراي فعاليت هاي روزمره ي زندگي و تغييرات خلق و خو مشخص مي شود. مطالعات گسترده نشان مي‌دهد كه كلسترول زياد يك عامل خطرناك در آسيب ناشي از بيماري آلزايمر مي باشد. مطالعات تحقيقاتي باليني و مولكولي زيستي بيانگر اين است كه استاتين ها به عنوان داروهاي كاهنده ي كلسترول مي توانند سبب كاهش علائم بيماري آلزايمر شوند. نقش كلسترول در فرايند توليد و رسوب آميلوئيد بتا براساس نتايج مطالعات علمي در طي دو دهه گذشته قابل ملاحظه مي باشد. واضح است كه نقش محافظتي استاتين ها در محدودكردن آسيب ناشي از آميلوئيد بتا از طريق درمان هاي كاهنده‌ي كلسترول اعمال مي شود. بعلاوه استاتين ها ، مسير غيرآميلوئيدوژنيك آلفا سكرتاز را در فرآيند اثر بر پروتئين پيش ساز آميلوئيد بتا به راه مي اندازند و دايمريزه شدن بتا سكرتاز را نيز مهار مي كنند و به اين ترتيب آسيب ناشي از بتا‌آميلوئيد را كاهش مي دهند. استاتين ها، آسيب هاي ناشي از تجمع آميلوئيد بتا بر سلول هاي عصبي را از طريق اثرات آنتي اكسيدان- ضدالتهاب- ضدآترواسكلروز و ضد آپوپتوزي كاهش مي دهند. همچنين يافته ها نشان مي دهند كه كاربرد استاتين ها در ميانسالي ممكن است در سال هاي بعد با تغييردادن عوامل خطرناك ژنتيكي و غير ژنتيكي آلزايمر از بروز آن جلوگيري كند. يافته ها و نتيجه­‌گيري : با توجه به شواهد كنوني استاتين ها در كند كردن روند بيماري آلزايمر نقش مهمي داشته و انجام مطالعات باليني تكميلي در اين مورد ضروري است.

Background and aim: Alzheimer disease (AD) is a progressive neurodegenerative disorder characterized by severe cognitive impairment, inability to perform activities of daily living and mood changes. An increasing number of studies have supported that high cholesterol is a risk factor for the pathogenesis of AD, including beta-amyloid peptides (Aβ) pathology. Clinical and biomolecular studies have shown that statins, cholesterol-lowering drugs, could stave off the symptoms of AD. The role of cholesterol in the process of Aβ production and deposition has been fully considered on the basis of scientific results during the last 2 decades. It is clear that statins play a neuroprotective role to limit beta-amyloid pathology via cholesterol-lowering therapies. In addition, statins may favor the α-secretase nonamyloidogenic pathway of APP processing and inhibit the dimerization of b-secretase. Statins retard Aβ pathology via the anti-inflammation, anti-atherosclerotic actions, anti-oxidant and anti-apoptotic effects. There are a number of individual clinical cases where cognition is clearly adversely affected by statins. Also these findings suggest that administration of statins in midlife might prevent AD in late life by modifying genetic and non-genetic risk factors for AD. Results and Conclusion: It appears that there is still a lot of work to implement statin medications in clinical and preclinical studies of AD.