آموزش نيكوكاري و پرورش آن به عنوان يك فضيلت اخلاقي در كودكان

نيكوكاري به‌عنوان يكي از فضيلت‌هاي اخلاقي، در مباحث رشد اخلاقي از جايگاه والايي برخوردار است. فضيلت خصيصه يا كيفيت مثبتي است كه به‌صورت ذهني (و روحي رواني) از نظر اخلاقي برتر تلقي مي‌گردد، و بنابراين به‌عنوان شالوده قاعده و حضور اخلاقي خوب و ارتقادهنده عظمت جمعي و فردي ارزش‌گذاري مي‌شود. آموزش نيكوكاري از دوران اوليه كودكي يكي از وظايف و مسئوليت‌هاي خطير والدين و دست‌اندركاران تربيتي است. ايجاد فضيلت‌هاي اخلاقي در كودكان، ميراث گران‌بهايي است كه مي‌تواند بر تمام جنبه‌هاي زندگي كودكان در حال حاضر، و نيز كيفيت روابط، شغل، خلاقيت، مهارت‌هاي فرزندپروري و شهروندي آن‌ها در آينده تأثير بگذارد و به‌عنوان يكي از فضائل دائمي براي هميشه در خصوصيات و رفتارهاي كودكان باقي بماند و اعتبار آن‌ها را به‌عنوان انسان ارتقا دهد. هدف اين چكيده پژوهش، مطرح كردن آموزش نيكوكاري به كودكان و معرفي روش‌هايي براي آموزش آن‌ است. آموزش از طريق الگوسازي، افزايش حساسيت كودكان نسبت به احساسات ديگران، آموزش ارزش و معناي نيكوكاري به كودكان، دروني نمودن نيكوكاري در كودكان و آموزش نيكوكاري از طريق محتواي دروس مختلف، آموزش از طريق فعاليت‌هاي ادبي نظير قصه، شعر و نمايش از جمله روش‌هايي هستند كه مي‌توانند به‌طور مؤثر ياري‌كننده والدين و دست‌اندركاران تربيتي در حوزه آموزش نيكوكاري به كودكان باشند. ايجاد ظرفيت براي فضيلت‌هاي اخلاقي، از جمله فضيلت همدلي و نيكوكاري در كودكان، حتي نقش آن‌ها را در حوزه هنر، اقتصاد، ادبيات و نيز اجتماعات محلي و جامعه به‌طور كلي تحت‌تأثير قرار مي‌دهد. فضيلت‌هاي اخلاقي از ويژگي‌هاي اساسي هستند كه شكيبايي اخلاقي را به كودكان هديه مي‌كنند تا آن‌ها در مسير نيكي و نيكوكاري باقي بمانند و به آن‌ها كمك مي‌كنند كه به‌صورت اخلاقي رفتار كنند.