حافظه را دست كم نگيريم: آسيب شناسي يك مدعا

بيش از دو دهه است سخني بر زبان منتقدان آموز‌ش‌وپرورش كشور مي‌رود با اين مضمون كه «در مدرسه‌ها چيزي جز مشتي محفوظات به دانش‌آموزان ياد نمي‌دهند و كله‌هاي‌ آن‌ها را فقط با اطلاعات پر مي‌كنند.» اين سخن از عارف و عامي به يكسان شنيده مي‌شود و تا آ‌نجا كه نگارنده دقيق شده، منتقدان عموماً هيچ شرح و توضيحي هم بر گفته خود نمي‌افزايند و شاهد و بيّنه‌اي نمي‌آورند. ولي اين حرف آنقدر تكرار شده كه به صورت يك كليشه‌ در نقد آموزش‌وپرورش درآمده است. اين سخن چه درست باشد و چه نباشد، به اصطلاح تالي فاسدهايي دارد كه در اين نوشتار بدان‌ها خواهيم پرداخت.