مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - رابطه سلامت سازماني و فرسودگي شغلي با كيفيت زندگي كاري كاركنان فرماندهي انتظامي استان خراسان شمالي

چكيده فارسي :

پژوهش حاضر با هدف رابطه سلامت سازماني و فرسودگي شغلي با كيفيت زندگي كاري كاركنان فرماندهي انتظامي استان خراسان شمالي انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصيفي- همبستگي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كاركنان نيروي انتظامي استان خراسان شمالي مي باشد كه در سال 1395 به كار اشتغال داشتند. نمونه گيري با استفاده از روش در دسترس انجام گرفت كه طي آن 246 نفر با توجه به حجم جامعه و جدول مورگان، انتخاب شده و پرسشنامه هاي سلامت سازماني هوي و همكاران (OHI)، فرسودگي شغلي مسلش و كيفيت زندگي كاري والتون (1973) را تكميل نمودند. اطلاعات تحقيق با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش رگرسيون چندمتغيره تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد سلامت سازماني تأثير مثبت معناداري بر كيفيت زندگي كاري كاركنان دارد (0/01˂P) و فرسودگي شغلي تأثير منفي بر كيفيت زندگي كاري كاركنان دارد (0/01˂P). نتايج نشان داد كه در ميان ابعاد سلامت سازماني به ترتيب ساخت دهي، تأكيد علمي و يگانگي نهادي قوي‌ترين پيش‌بين‌ها براي كيفيت زندگي كاري در جهت مثبت بودند (0/01>P و 0/05>P). همچنين از ميان ابعاد فرسودگي شغلي نيز، خستگي هيجاني پيش بين منفي معناداري براي كيفيت زندگي كاري است (0/01>P). درمجموع مي‌توان گفت كه سلامت سازماني و فرسودگي شغلي، كيفيت زندگي كاري در حوزه اي وسيع را تحت تأثير قرار مي دهد و با تعامل و همسويي اين دو، كارايي و عملكرد كاركنان و سازمان در جهت مثبت يا منفي حركت مي كند.