كاربرد سيستم اطلاعات جغرافيايي و مدل‌هاي آماري در شناسايي كانون‌هاي جرم خيز شهر بجنورد

هدف اصلي اين مطالعه پهنه‌بندي كانون‌هاي جرم خيز شهر بجنورد و همچنين بررسي فاكتورهاي انساني و محيطي تأثيرگذار بر ميزان سرقت و اينكه كدام‌ يك از فاكتورها بيشترين را در توزيع جرم سرقت در شهر بجنورد دارد. براي بررسي اين مسئله از يك روش تركيبي كه مبتني بر داده‌هاي اوليه و ثانويه مي‌باشد استفاده شده است. داده‌هاي اوليه بر اساس پيمايش و داده‌هاي ثانويه بر اساس داده‌هاي توليد شده توسط نيروي انتظامي و ساير دستگاه‌ها در قالب آدرس‌هاي وقوع جرم و نقشه‌هاي مختلف مي‌باشد. فاكتورهايي كه به‌عنوان متغير مستقل در نظر گرفته شده بودند عبارت بودند از: فاصله از مراكز انتظامي، فاصله از بانك‌ها، فاصله از روشنايي معابر، فاصله از مراكز آموزشي، فاصله از پارك، فاصله از مراكز خريد، فاصله از پاركينگ، سطح درآمد و تراكم جمعيت. متغير وابسته نيز آمار جرائم سرقت وقوع يافته در سال 1393 مي‌باشد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهند كه بيشترين آمار جرائم سرقت در محدوده كلانتري 11 به خاطر تراكم بالاي كاربري‌هاي مختلف و مؤلفه‌هاي تأثيرگذار رخ داده، عليرغم اينكه تنها 13 درصد مساحت محدوده مورد مطالعه را در برمي‌گيرد. به‌طوري‌كه 85 درصد سرقت‌ها در فاصله 1000 متري پاسگاه‌ها، 83 درصد سرقت‌ها در 1000 متري بانك‌ها، 86 درصد در شعاع 50 متري روشنايي معابر، 98 درصد جرائم در فاصله 500 متري مراكز آموزشي، 82 درصد سرقت‌ها در شعاع 100 متري مراكز خريد، بيشترين مورد جرائم در شعاع 500-1500 متري پاركينگ‌هاي عمومي، 58 درصد سرقت‌ها در مناطقي كه تراكم جمعيت بالا دارند و بيشترين مورد سرقت در مناطقي كه طبقه متوسط جامعه ساكن هستند رخ داده است. نتايج تحقيق نيز نشان مي‌دهد كه بيشترين تبيين‌ كنندگي متغير وابسته به ترتيب توسط عامل‌هاي فاصله از بانك (35%-)، فاصله از مراكز انتظامي (34%-) و تراكم جمعيت مسكوني (20%) صورت گرفته است.

no abstract