عنوان مقاله :
اراضي خالي كمتر، جرم كمتر؟ اثر سياست‌هاي باززنده سازي محلات بر وقوع جرم
پديد آورندگان :
يادگارزاده،بنفشه دانشگاه ازاد اسلامي واحد بجنورد - گروه معماري , وحيدي، گلديس دانشگاه فردوسي مشهد
كليدواژه :
جرم , املاك توقيفي , تخريب بناهاي رها شده , باززنده سازي محلات
چكيده فارسي :
ارتباط بين شرايط محيط فيزيكي و بي نظمي اجتماعي به خصوص جرائم، موضوع حائز اهميت و جالب توجهي براي اقتصاددانان شهري، جامعه‌شناسان و همين‌طور مديران محلي محسوب مي‌گردد. طي 50 سال گذشته سياست‌گذاري‌هاي مختلفي به‌واسطه توانايي‌شان در كاهش جرائم براي مداخله در محيط كالبدي و بهبود شرايط فيزيكي محلات معضل‌دار شهري مورد توجه قرار گرفته‌اند. برنامه‌هاي نوسازي شهري در اوسط قرن بيستم ميلادي و توسعه‌هاي مجدد پروژه‌هاي مسكن اجتماعي در دهه 1990 هر دو در اين ايده كه نشانه‌هاي بي نظمي كالبدي به جلب ناهنجاري اجتماعي منجر مي‌شود، مشترك هستند. اخيراً برنامه ايالتي پايدارسازي محلات ان. اس. پي منابع مالي براي سياست‌گذاران محلي در راستاي احياء و يا تخريب املاك توقيف و يا رهاشده را در راستاي كاهش پيامدهاي منفي ناشي از وجود اين گونه املاك در محلات – شامل جرائم- تأمين نموده است.
در اين مقاله، اثرات اين برنامه بر الگوي جرائم محلي در سه شهر كليولند ، شيكاگو و دنور مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان‌دهنده اين است كه فعاليت‌هاي تخريب اين گونه املاك در كليولند در كاهش جرائم دزدي و ورود غيرمجاز به قصد سرقت اثرگذار بوده است اما شواهدي از وجود اثرات مشخص ناشي از سرمايه‌گذاري‌هاي انجام شده براي احيا بناها در اين زمينه يافت نشده است. اگرچه بايستي توجه داشت كه دقت اين برآوردها به تناسب شمار اين گونه سرمايه‌گذاري‌ها، محدود بوده است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
دانش انتظامي خراسان شمالي
