انتظار ها به سر مي آيد: تا بهره برداري از سوخت هاي سبز راهي نمانده است

ماده چسبنده از كناره‌هاي سطل پنج گالني كه بايد آن را به آپارتمانم ببرم، سرريز مي‌كند. به خودم قول داده بودم هر چيزي را به خانه نبرم اما خوب، اين يك سطل روغن نباتي مصرف شده است كه من هر هفته، به‌طور رايگان از رستوراني كه مشتري‌اش هستم مي‌گيرم تا به‌عنوان سوخت خودرو از آن استفاده كنم. پيش از اين كار بايد همه مواد غذايي شناور در روغن را جدا كنم: روغن را در كيسه جداكننده‌اي كه روي يك سه پايه قراردارد، مي‌ريزم. سه پايه را بالاي يك سطل گذاشته‌ام. آنچه كه از ميان كيسه مي‌گذرد براي راندن خودرو مناسب است. در خيابان كاپوت خودرو را بالا مي‌زنم، كلاهك سوخت را باز مي‌كنم و روغن را در آن مي‌ريزم. روغن بازيافت شده رايگان است اما آماده كردن آن زحمت زيادي دارد. من اين كار را دوست دارم اما واقعاً ارزش اين همه تلاش را دارد؟